Mooie vrouwen
Mooie vrouwen, ik hou niet echt van ze. En met “mooi” bedoel ik hier het mooi van de filmster, het model en de schoonheidskoningin. Dat gladde en gepolijste: ik geef er niet om. Al zou ik van zo’n vrouw in mijn wat actievere periode een beleefd verzoek tot nadere kennismaking zeker in overweging hebben genomen.
Wie ik wel een prachtige filmster vond, was Simone Signoret op latere leeftijd. Die droeg haar leven mee op haar gezicht en dat vond ik schitterend. Prachtig in “Room at the top”.
Onlangs zag ik een jeugdfoto van een vrouw die nu van middelbare leeftijd is en kort daarna een recente foto. Op die jeugdfoto is ze fris en vrolijk, een opgewekt kind. Leuk, maar verder niet echt bijzonder.
Op de foto van vandaag is ze een vrouw die is getekend door het leven. En met een schok dacht ik: wat moet er tussen toen en nu onbeschrijflijk veel gebeurd zijn.
Op haar gezicht zag ik geen tekenen van verbittering of wrok, maar wel van veel pijn. En van strijdbaarheid. En ik vond haar zo mooi, van een ontroerende, authentieke schoonheid.
Geplaatst in de categorie: vrouwen
Mooi als die inhoud toch een verrassing is.