Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Vrolijke Hartenkreten

Heel dit leven, hoewel half vervuld in mijn bestaan, spoed ik mij al langs grienden, bossen en helmgras, om perspectieven te zien, die ik zo sterk mis, vooral als ik achter beeldschermen beweringen en hartenkreten verzin, die intrigeren, beleren en irriteren, waarbij de natte vinger op het toetsenbord mijn redding lijkt, tot tandengeknars van reagerende lezers.

Onze persoon en mijn veelzijdigheid, zijn een menigte, welke uithoeken van ons bestaan bevrucht, maar evenzo goed weer laat verdorren door wanhoop en jaloezie, terwijl langs de ventweg een koppel zwarte kraaien opvliegt van het verscheuren van kapot gereden eekhoorntjes.

Professor I.A. Castorus Oisterhuijs, die ooit promoveerde op Lust en Onlust, in het vakgebied van de faculteit der Sociale Wetenschappen aan de VU in Amsterdam, noemde mij ooit het Orakel van Nederland en omgeving, al was dat na vier rauwe haringen en acht glazen ijskoude jenever, afgewisseld met vier tapbiertjes Dragonder, tijdens een promotiefeest in 1992 in Leiden.

Gisteren zag ik een akelig gezicht in de spiegel. Dat bleek ikzelf te zijn, terwijl het zonlicht onbarmhartig groefjes en sproetjes toonde, maakte ik mijzelf wijs hoe charmant Het Leven mij dagelijks expressionistisch tekent.

Ik groeide omgekeerd in de cocon van de knop van de bloei van de Levensboom, zodat ik via het netwerk van vertakkingen, uiteindelijk de waarachtige soberheid hervond, die ik beleefde, voordat ik het geboortekanaal werd ingeperst.

Ik was er ooit, terwijl ik alles zag vanaf de rots langs mijn ravijn, en machteloos moest toezien, hoe lawines van emoties en misverstanden, zich in staccato in mijn levensfilm schreven, waarna ik- zwetend- mij aan de bron van Het Begin laafde en tot enige rust kwam.

Onze persoon en mijn veelzijdigheid, zijn een menigte, welke uithoeken van ons bestaan bevrucht, maar evenzo goed weer laat verdorren door wanhoop en jaloezie, terwijl langs de ventweg een koppel zwarte kraaien opvliegt van het verscheuren van kapot gereden eekhoorntjes.

Schrijver: Leonie Vloermans, 30 december 2013


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.3 met 14 stemmen 395



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
J. de Groot
Datum:
31 december 2013
Mag ik lachen, ja ik mag lachen;-)!
Naam:
Günter Schulz
Datum:
30 december 2013
Prachtig geschreven, Leonie, met een vleugje satire, milde zelfspot en doordrenkt met humor. De herhaling van de gehele tweede alinea als slot maakt het geheel een genot om te lezen.

PS: Jouw schrijfstijl, met woordspelingen en de wijze van formuleren (ook in gegeven reacties elders op deze site) doet mij vaag aan op zijn minst twee andere gewaardeerde personen denken, maar daar kan ik helaas geen 'natte vinger' op leggen.
Naam:
Nico Noorman
Datum:
30 december 2013
Email:
niconoormanhotmail.com
Met plezier gelezen. Sterkte in 2014

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)