Oproep aan de ijzerboer van Flevoland!

Het is voor ons allemaal economische crisis en niet alleen voor ijzerboeren zoals jij, die dumpprijzen krijgen voor hun moeizaam vergaard oud ijzer, als er al iemand nog een eurocent voor over heeft!

Natuurlijk ben je pissig en heb je al weken geen fatsoenlijk beleg meer op je verschimmelde boterhammen, stapelen de onbetaalde rekeningen zich op en is je lelijke, vetzuchtige, ordinaire scharrelkip bij je weggegaan, omdat ze het zat was dat er talloze zwarte ratten onder het armoedige kraakbed rondlopen.
Natuurlijk is het kloten voor je, dat je als notoire alcoholist enkel nog moet teren op halve liter blikken bier van dubieuze kwaliteit.
Ook vervelend dat je flatscreen is geëxplodeerd.
Rottig voor je dat je ondanks je jarenlange gezwoeg nog steeds niet voldoende geld hebt kunnen sparen voor je droomreis naar Ibiza.
Lullig voor je dat je bijna iedere week bij het reisbureau naar binnen loopt om reisbrochures over dat droomeiland aan te vragen en mee te nemen.
Natuurlijk ook zuur dat je al jaren niet met een lekkere stoot naar bed bent geweest.

Doordat je leven moet op scharreleieren is je cholesterol veel te hoog en loop je 's nachts kilometers in het rond met waanbeelden en erotische dwangneuroses.
Triest man, intens triest.

Je had jezelf natuurlijk ook vrijwillig kunnen laten opnemen in een psychiatrische inrichting, maar daarvoor ben je veel te trots en onbekwaam. Dus besloot je op nare wijze wraak te nemen. Als jij er maar geruststelling door voelde. Je fietste met een ijzeren staaf naar de spoorlijn, lekker spannend, bijna erotisch, terwijl je de stalen staaf op het spoor tussen Lelystad en Dronten legde. Het was pikkedonker en je was door niemand gespot, wat je een gevoel van superioriteit gaf. Je wist dat er binnenkort een intercitytrein zou komen en je droomde al van de desastreuze gevolgen, liefst zoveel mogelijk doden, want je had als zielig individu niet voor niets zoveel geleden. Je wilde het graag terugzien op je tweedehands televisie, om je daarna het Lazarus te zuipen met een goedkope fles jenever, gebietst van je seniele buurman.

Het liep godzijdank minder ernstig af dan jij had gehoopt, maar de machinist van de desbetreffende trein is ternauwernood van de dood gered, want er sloeg een stuk staal dwars door de bodem van de trein, vlak achter zijn besturingsstoel. De hele trein had wel kunnen ontsporen, maar dat is gelukkig niet gebeurd.

Hopelijk kun je je onvrede nu enkel en alleen op jezelf richten, lafaard, steek die ijzeren staaf maar ver in je mislukte bestaan, overstijg anders je valse trots en meld je aan bij een psychiatrische inrichting, waar ze ontspoorde mensen zoals jou liefdevol behandelen.

Zonder stupide sabotage.

Aanslag Lelystad-Dro Ijzercrimineel Spoormisdadiger

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 8 stemmen 158