Hartenkreten

Ze keek altijd zo vriendelijk

In de supermarkt viel het mij herhaaldelijk op, dat een vrouw van middelbare leeftijd mij altijd heel vriendelijk aankeek. Ze was slank en tamelijk lang en had een grijs kapsel, maar op een andere dag stond ik bij de bakker en voelde ik, dat iemand op mijn schouder tikte. Ik keek om en zag haar, maar nu geblondeerd. Ze zei:
''Ik moet u wat vertellen.''
Ik was op mijn hoede.

Ze klaagde over haar man, en ik luisterde aandachtig natuurlijk. Ze vertelde, dat hij haar nauwelijks nog aanraakt, zelfs niet op haar verjaardag. Vroeger was ze thuis beter gewend, ze werd door de familie altijd verwend met omhelzingen en zoentjes. Dat gaf haar een gevoel van liefde voor elkaar.

Haar man was ook zo, maar de laatste jaren niet meer.
Ze durfde hem daarover niet te vragen. Misschien heeft hij wel een ander, dacht ze. Volgende week zou hij weer thuis komen, hij werkte op een booreiland.

Tot zover haar verhaal. Ik was stom verbaasd, dat ze mij dat zo vertrouwelijk vertelde. Praat er toch met je man over, was mijn advies. Anders zou ik het niet weten. Toen kwam de aap uit de mouw, want ze vroeg of ik zin had bij haar thuis een kopje koffie te komen drinken. Heb ik dus vriendelijk afgewezen.

Schrijver: kees niesse, 2 maart 2014