Joe
Ode aan Joe Frazier
De oude man liep de boksscholen af opzoek naar nieuw talent. Op gegeven moment kwam hij in een dump terecht waar een jonge donkere man aan het trainen was. De oude man herkende meteen het talent. Joe was ontdekt. Joe was een ander pad aan het bewandelen dan zijn vrienden. In plaats van gangsta te worden die allen een vroege dood stierven wilde Joe bokser worden.
De oude man en Joe trainden als gekken. Enorm veel wedstrijden moesten gebokst worden. Joe sloeg al die wannabees in de ring in elkaar. Zijn techniek en conditie verbeterden week na week. Wat Joe niemand, zelfs zijn oude trainer niet verteld had was dat hij aan een kant blind was.
Ne jaren van trainen en wedstrijden boksen was het moment aangebroken dat hij de wereldkampioen mocht uitdagen. Ali accepteerde de uitdaging en begon Joe onmiddellijk belachelijk te maken in allerlei media. Ali was immers the greatest, zo vond hij zelf.
De oude trainer en Joe wisten dat Ali de betere bokser was. Dus zat er niets anders op dan topfit en slim te zijn.
Joe was aan het trainen. Hij was tegen de bokszak aan het slaan. “Is dat alles wat je in je hebt?” schreeuwde coach. “Heb je Ali gisteren gezien bij de Johnny Carson show? Die grootmuil was je belachelijk aan het maken. Hij lachte je uit. Hij maakte zelfs je familie belachelijk. Heb je dat gezien? Die kerel heeft alleen maar minachting voor je. En die Johnny Carson en het publiek smulden ervan. Iedereen lacht je verdomme uit. Dus doe er iets aan. Sla die grootmuil die verdomde ring uit”, schreeuwde coach. Joe sloeg zo hard hij kon tegen die verdomde bokszak aan terwijl tranen van woede langs zijn wangen liepen. Ali ging eraan. Dat zwoer hij zichzelf.
Tien ronden waren afgesproken in Madison Square Garden. Joe had een handdoek over zijn hoofd en liep naar de ring geleid door coach die een arm om zijn middel had gelegd. Coach wist van tevoren dat de sfeer intimiderend zou zijn. Het publiek lachte Joe uit en hij hoorde hoe mensen hem als Sissy betitelden. “Wacht maar, ik sla die held van jullie straks de ring uit”, brieste Joe in zichzelf. Toen Ali opkwam hoorde Joe hoe hij schreeuwde dat hij Joe als een puppy alle hoeken van de ring zou laten zien. Het publiek smulde hiervan en juichte Ali toe.
De wedstrijd was hard. Joe kreeg klap na klap. Maar hij sloeg niet terug. Joe spaarde zijn energie en liet Ali toe hem keer op keer te slaan. Ali verspilde enorm veel energie. Ali was Joe in de ring belachelijk aan het maken. Bij het einde van ronde zeven schreeuwde coach dat Joe moest volhouden tot ronde acht. Ali besefte onmiddellijk dat hij genept was. Joe had simpelweg zijn energie gespaard. In ronde acht was Ali zo woedend dat hij alle overige energie verspilde. Joe kon niets meer zien. Zijn ogen waren dichtgeslagen. “NU SLAAN JOE. SLA DIE VENT NU DE RING UIT. NU!” schreeuwde coach terwijl hij met zijn vuist op het canvas sloeg.
Joe haalde uit en sloeg zo hard als hij nog nooit had geslagen. Hij trof de kin van Ali. Joe kon niets meer zien maar hoorde hoe de grootmuil met een schreeuw op het canvas neerplofte.
Het publiek in Madison Square Garden was stomverbaasd. Sommigen vielen elkaar huilend van vreugde in de armen. De radiocommentator schilderde met overslaande stem wat er gebeurde. De dikzak voor de televisie vergat van verbazing de popcorn in zijn mond te stoppen.
Geplaatst in de categorie: idool
joe
168
Geef je reactie op deze inzending: