Praten over kanker, taboe?

Kanker wens je niemand toe, ook al floept het er soms bij mensen uit: 'Krijg de kanker'. Als een soort van scheldwoord of stille wens.
Maar als het er op aan komt en men krijgt het, huivert men en hoe!
Liever niet naar de huisarts, want o wee...
Onderzoeken worden vermeden of uitgesteld.

In mijn directe familie komt er kanker voor.
Vooral van mijn vader 's kant.
Een tante kreeg borstkanker en overleed op 68-jarige leeftijd.
Toen mijn oudste zus, die overleed op 56-jarige leeftijd aan borstkanker.
Dat was in 2003 en ik laat elk jaar een mammogram maken.
Inmiddels al 11 jaar.
Mijn jongste broer is in 2009 overleden aan beenmergkanker, hij is 57 geworden.
Ikzelf ben inmiddels 55 en mijd geen onderzoeken.
Een mammogram is niet plezierig, maar ik raad het alle vrouwen aan om het te laten doen!
Géén verstoppertje spelen, is mijn advies!

Op mijn verwijsbrief van de huisarts staat elk jaar: 'familiebelasting'. Ik haat dat woord, ècht!
Maar over kanker praat ik vrijuit en als er iets bij mij ontdekt wordt, weet ik wat ik doe.
Ik laat dan beide borsten verwijderen, verder geen gezeur daarover...

Het is geen taboe om over kanker te praten.
Hoe moeilijk het ook soms is...

kanker taboe taboe

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.8 met 5 stemmen 164