Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Leegte, stilte, stilstand.....

Nog een keer ben ik naar het flatje geweest; leegte en stilte; het hart en de ziel waren eruit gesneden als uit een nog levende vogel.
De klokken tikten nog. De stoel stond er nog.
Het hoedje hing nog aan de kapstok; het kolderieke, kokette hoedje dat ze welhaast bij wijze van "practical joke" placht te dragen; het hoedje van waaronder ze met alerte grijsblauwe ogen trouwhartig de wereld in placht te kijken.
De fosforescerend-lichtgroene lijnen van de curves op de monitor van de afdeling Hartbewaking hadden aanvankelijk nog een regelmaat te zien gegeven en het scherm vertoonde nog hoopgevende cijfers, tot het einde kwam, de plotselinge stilstand, de eeuwige stilte.....

Schrijver: I. Broeckx, 6 oktober 2014


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.5 met 2 stemmen 93



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
6 oktober 2014
Ik zeg het je nogmaals, dit is geen hartenkreet, maar een indringend, schokkend, adembenemend gedicht!
Lees anders eens het dichtwerk van Kafavis. Je komt dicht in zijn buurt. Godzijdank plaatst deze site je integere werk zonder misleidende, valse, onoplosbare dooddoeners, die veel ware literatuur door de plee sturen. Bedenk maar eens hoeveel Van Goghs onzinnig verloren zijn gegaan! De dood is schrikbarend wreed en bijna niet goed te praten! Bijna, zeg ik, omdat de menselijke zielen eeuwig voortleven en ik in reïncarnatie geloof. Zelfs zonder reïncarnatie blijven de mensenzielen eeuwig voortleven! Ook de ziel van de door jou beschreven vrouw.
Wat kom je trouwens veel sterfgevallen tegen, is dat omdat je al oud bent? Leef je met het mes op de keel? Ben je daarom zo betrokken bij hemelgangers?
Vertel nu eens eerlijk over jezelf, want je maakt ons daar meer en meer nieuwsgierig naar!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)