Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Aan alles komt een einde

Soms denk ik nog wel eens aan oma Geurtje. Toen ze alleen overbleef na het overlijden van opa Klaas, bleef ze in het oude huisje wonen in het dorp. Voor de deur was een pad, daarachter een tuin met zomers veel bloemen en tenslotte een sloot. Vaak heb ik genoten van het fluitenkruid langs de oever en de witte waterlelies in de sloot, waarop soms een kikker lekker in het zonnetje zat te genieten.

Achter haar huisje lag een moestuintje. In de zomer zat ze daar vaak op een bank naar de sperzieboontjes, het fris groene sla en de aardbeien te kijken. Zelf kon oma niet zo goed meer bukken, maar zoon Piet onderhield de tuin. Wanneer ik haar bezocht vroeg ze of ik het onkruid wilde weghalen. Dat vond ik leuk werk en oma zorgde dan voor een kopje thee met een koekje.

Dat was allemaal in de tijd dat ook mijn ouders op het dorp woonden, dichtbij Schagen in Noord-Holland. Toen oma Geurtje 95 jaar was overleed ze kort na haar verjaardag. Piet vond haar overleden in haar slaap in de bedstee. Daarna heb ik haar vreselijk gemist. Mijn ouders zijn toen in de jaren dertig van de vorige eeuw naar Amsterdam verhuisd. Als jongen heb ik daar nooit kunnen wennen.

Elke zomer in de vakantie ging ik met mijn vrouw het dorp bezoeken en daar een wandeling maken en kwamen de herinneringen van oma Geurtje weer naar boven. Helaas kan ik dat niet meer nu ik 83 ben en slecht ter been ben, maar afgelopen zomer bracht mijn schoonzoon naar het dorp en heb ik een korte wandeling gemaakt en lekker gegeten in het plaatselijke restaurant. Aan alles komt een einde, dacht ik.

Schrijver: kees niesse, 1 november 2014


Geplaatst in de categorie: ouderen

4.0 met 1 stemmen 81



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)