Vibeke Stene - My Lost Lenore

De spinto sopraan Vibeke Stene is geboren op 17 augustus 1978 in Sokndal, Noorwegen. Haar ouders zijn Steinar en Sissel Bo Stene. Haar twee zussen zijn Ingvild en Maiken.
Ze was drie jaar, toen ze voor het eerst buiten haar gezin een optreden had. Op haar dertiende begon ze met zanglessen en daar ging ze tot haar 23-ste mee door, want ze wilde graag zanglerares worden. Op haar zeventiende ontdekte ze haar innerlijke melancholie/spleen/Weltschmerz.

Vibeke hield van klassieke zang en haar ouderlijk huis puilde uit van de gedreven muzikaliteit. Ze werd vooral beïnvloed door de muzikanten, die met haar hebben samen gewerkt. Ze zong in meerdere koren en ze zong jazz, folk en klassiek. Als soliste zong ze bij vele muzikanten. Ze is idolaat van Tori Amos, Björk, David Bowie, Tom Waits en Diamanda Galás.

Vibeke was in Stavanger bij een optreden van de gothic metal band Theatre of Tragedy, met de zangeres Liv Kristine. Ze vond dat ze het veel beter kon doen dan Liv. Op haar achttiende werd ze de zangeres van de gothic metal band Tristania, in 1995 opgericht door Einar Moen, Morten Veland en Kenneth Olsson. In 1998 verscheen het debuutalbum 'Widow's Weeds', met het op ultieme wijze hartverwarmende 'My Lost Lenore'.

In 1999 verscheen 'Beyond the Veil', in 2001 'World of Glass', in 2005 'Ashes' en in 2007 'Illumination'.
Op 27 februari 2007 verliet Vibeke Tristania om een universele graad als zanglerares te behalen. Omdat de metalband Nightwish een nieuwe zangeres zocht, dachten velen dat zij dat zou worden, maar het werd Anette Olson.

In 2007 werd Vibeke's zoon Gylve geboren en enkele jaren later een dochter. Op 17 augustus 2014 kondigde ze aan, dat ze weer gaat zingen en wel in een nieuwe band, genaamd Plutho. En ze werkt aan een nieuw album, waarvan 'Queen of Broken Hearts' al is verschenen.