Angstvisioen of toekomstdroom - Prozagedicht
Als de ongenadige tijd zover is voortgekropen en voortgeschreden dat een bleekblauwe ochtendhemel zich vertoont, weet je dat er appel voor je wordt geblazen.....
Meermalen heb je het weefsel van de zachte, weke lobben die mede je vrouwelijkheid bepalen, betast, maar ze geven hun geheim niet prijs.
Je innerlijk, je middenrif is van angst samengeklonterd en de wereld en de mensheid tonen een demonisch, satanische aanblik.
Plotseling echter neemt onverwacht blijmoedigheid bezit van je geest, van je hart en ziel.
Opgewekte vogels nestelen immers vaak al in januari....
Hoe vaak zul je de geliefde straten van je absolute universum nog doorkruisen?
Hoe zal de weidse, wijde hemel van maart zich al spoedig weer voor je ontvouwen en uitstrekken en hoe zal het boeket van zomerrozen voor je geuren op je aanstaande tweeënzestigste verjaardag.......
Geplaatst in de categorie: lichaam