Poëzie van mijn kleinzoon

Nu ik eindelijk het omgaan met de computer redelijk beheers dankzij spontane hulp van mijn jongste kleinzoon Richard, heb ik ook het internet en de schrijverssites ontdekt.

Eerst was ik van plan een gedicht in te sturen bij gedichten.nl, maar ik ben nog te bevreesd omdat daar zoveel mooie gedichten staan, die ik de afgelopen dagen met graagte heb gelezen. Via de link kwam ik op deze site terecht, Nederlands.nl, en ik zag hier de rubriek Hartenkreten, en bedacht me
dat het misschien gemakkelijker is hier iets in te zenden over mijn oudste kleinzoon Hans, die al jaren gedichten schrijft in het Engels omdat hij over de oceaan woont.

Toen Hans ongeveer vier of vijf jaar oud was, ik weet het niet meer precies, maakten we een wandeling door een straat met oude herenhuizen. Hans was al een welbespraakt ventje op die leeftijd en hij was pienter en opmerkzaam. Achter een van de grote ramen van een huis stond een grote po voor het raam.

“ Oma een po, een poema oma” riep mijn oudste kleinzoon Hans enthousiast, terwijl ik mij afvroeg waarom die po voor het raam stond.
“ Ik zie een po oma” vervolgde Hans, en ik moest aan poëzie denken, omdat de vader van Hans, mijn oudste zoon Karel een amateurdichter was, en vaak over poëzie sprak in het bijzijn van zijn kinderen. Toen ik het voorval later vertelde aan Karel moest hij er hartelijk om lachen en hij vertelde dat zijn oudste zoon al vaker woorden uit had gesproken die hem aan poëzie deden denken.
Het was de eerste en waarschijnlijk enige keer dat ik zelf een klein gedichtje schreef.

Po en zie

Ik zie poëzie in de po voor het raam
de po voor het raam straalt poëzie uit
maar waarschijnlijk ben ik de enige
die denkt dat de pot voor het raam een po is.

kleinzoon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 287