Zelfportret als pinguïn (?)
De gang is waggelend, schommelend, alsof de bodem van goede Moeder Aarde mij niet wil dragen, alsof het dunne ijs van de werkelijkheid wakken kan vertonen, alsof de aarde voor mijn voeten open kan scheuren, waarna ik in een peilloze kloof tuimel....
Maar de kop is opgeheven, alsof ik in hogere regionen, in een ijle atmosfeer iets op wil snuiven van schoonheid te midden van lelijkheid, iets van verheffing te midden van grijsgrauwe trieste troosteloosheid, iets van poëzie te midden van proza, iets van gave, zuivere harmonie te midden van gebrokenheid en chaos of iets van warmte te midden van ijzige kilte....
De zaken waarnaar ik op zoek ben zijn als zeldzaam, kostbaar goud te midden van zand en stof; niet aan de orde van de dag, zo zelden aangetroffen....
Geplaatst in de categorie: individu