Een vluchtige ontmoeting bij de bushalte.....

We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Dwars en frontaal over zijn borst was op zijn grijze T-shirt met capuchon de tekst "New York" geborduurd; aanleiding voor mij om te vragen of hij de "Big Apple" al eens bezocht had; hierop volgde een ontkennend antwoord en hij maakte het bekende gebaar met duim en wijsvinger dat duidt op geldnood.
We kwamen te praten over geldzaken en duidelijk was dat hij me wel een extreem psychiatrisch probleemgeval achtte na mijn bekentenis dat mijn geldgebrek me bij tijd en wijle veel zenuwen bezorgde en dat ik dan ter ontspanning ging zwemmen.

Al eerder was het me opgevallen (en zoiets kan je niet ontgaan) dat meerdere mannen, na een eerste, vluchtig-inspecterende, vooralsnog geïnteresseerde, blik in mijn richting snel de ogen afwendden, na kennelijk geconstateerd te hebben dat hun belangstelling een oudere vrouw(!) betrof en zó iemand komt vanzelfsprekend niet meer in aanmerking voor de weldaden dan wel de gruwelen van de seksuele escapades, van het vreemdgaan en de vluchtige avontuurtjes...

Ook nu weer, bij de bushalte, bleek overduidelijk de aarzeling, de weerzin, de angst voor opdringerigheid van mijn kant en de bijna angstvallige schuwheid, waarmee mijn "gesprekspartner" nu zweeg en ongeduldig de komst van de bus afwachtte.
De vraag volgde echter nog of ik weleens ging "stappen". Mijn afdoende repliek op deze veronderstelling gaf ik nu maar ten beste: "Je moet een oude aap geen kunsten leren".

Daarop reed de bus voor en toevalligerwijs was eveneens aan het chagrijnige gezicht van de chauffeur de aan walging grenzende weerzin af te lezen die mijn verouderde gezicht en gestalte weleens schijnen op te roepen, vooral bij heren, die danig overtuigd zijn van eigen, overweldigende(?) charmes en aantrekkelijkheid.....

ontmoeting bushalte bushalte weerzin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 76