Laat
Het is weer zo ver, ik tik de nieuwe dag in donkere uren en pluk de nacht. Heb er geen recht op, slechts een vruchtig gebruik van duistere krachten.
Vroeger kwam ik overal en altijd te laat, behalve op afspraakjes, het was in die tijd dat ik verslaafd geraakte aan de rook in mijn longen. Kwam ik te laat achter.
Toen ging ik uit van het goede in de mens, is mij later slecht bekomen. Te lang rekening gehouden met de ander, ik ben nu aan de beurt en voor de rest, laat maar.
Geplaatst in de categorie: individu
La maar