Hartenkreten

Het christendom wordt vaak ten onrechte als zondebok gebruikt

Er zou moeten worden afgerekend met de mythe dat het christendom uiterst gewelddadig is en voor allerlei misstanden in de samenleving verantwoordelijk mag worden gesteld. Atheïstische regimes zijn veel gewelddadiger dan christelijke leiders en regeringen ooit zijn geweest. Zo hebben China en de vroegere Sovjet-Unie samen meer dan honderd miljoen moorden op hun geweten, en is het communistische regime van Kim Jong Un al jaren koploper op de ranglijst van landen waar christenen het meest worden vervolgd. Het is opvallend dat in de westerse media weinig aandacht wordt besteed aan deze smeerlapperijen, terwijl misstanden in de kerken wel breed worden uitgemeten.

Ook hoor ik niet-gelovigen bijna nooit protesteren tegen de christenvervolgingen in het Midden-Oosten. Zo langzamerhand worden alle christenen uit dat gebied verdreven of afgeslacht, maar blijkbaar laat dat de koene ridders van het vrije woord, die onmiddellijk klaar staan om hun gal te spuwen over echte of vermeende misstappen van christenen, volkomen koud. Dat daarbij sprake is van selectieve verontwaardiging lijkt me nog heel zwak uitgedrukt.

Maar al te gemakkelijk wordt vergeten dat juist het christendom veel mensen heeft geïnspireerd om zich op een krachtdadige manier voor anderen in te zetten. Heel veel universiteiten, scholen en ziekenhuizen in het Westen zijn door kerken en kloosters opgericht. Bovendien zijn christenen, juist geïnspireerd door hun geloof, naar verhouding veel vaker als vrijwilliger actief dan leden van andere groepen.

De luie, gemakzuchtige koppeling tussen christendom en onrecht is daarom ook eerder een mythe dan een opvatting die op concrete feiten en kennis van de geschiedenis is gebaseerd. Het lijkt er eerder op dat veel mensen uit pure denkluiheid het christendom als zondebok gebruiken. Zij zouden beter moeten weten.

Zie ook: http://apologiabyhendrikvanderbreggen.blogspot.nl/2013/01/is-religion-cause-of-fighting.html

Zie ook: https://twitter.com/aurorablogspot

Schrijver: Hendrik Klaassens, 22 januari 2016

klaassens38

zonnet.nl

Geplaatst in de categorie: discriminatie

christendom

vervolgi

vervolging

geweld

3.6 met 14 stemmen

472

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 25 januari 2016; Christenen zijn dom, is de conclusie van het woord 'christendom'. Veel christenen denken dat ze christenen zijn en dat is oerdom. Ze gaan braaf iedere zondag naar de kerk en ze bidden voor het eten en het slapengaan, maar dat maakt hen nog niet tot echte christenen. Meestal laten ze gelovigen van andere kerkstromingen links liggen en discrimineren ze homo's en vrijzinnigen. De ware Christusgeest laten ze ook links liggen en met gestaalde gelaten kijken ze neerbuigend op zogenaamde ketters neer, terwijl ze in het geniep in hun achterkamers alles doen wat God verboden heeft.

Naam:: Ton Hettema
Datum:: 23 januari 2016; Ik voel met je mee, beste Hendrik. Ook ik heb in mijn jeugd vertoefd in de verwarmende atmosferen van de katholieke mysterien. Al mijn contacten met priesters, bisschoppen, wereldheren en kardinalen waren open, schoon en onverdacht. Helaas voor velen, hebben talloze vertegenwoordigers er een onsmakelijk zootje van gemaakt. Maar dat is niet de reden waarom katholieken of andere gelovigen worden vervolgd. Dat is altijd omdat machthebbers machteloos zijn om de geest en wilskracht van hun ' onderdanen' te buigen of te breken. Zij dulden geen tweederangs positie en trachten hun almacht te bewijzen door te martelen en te doden. Ook de kerk van Rome heeft zich buiten proportie schuldig gemaakt aan deze duivelse wandaden. Daarom vinden velen dat zij nu geen recht van spreken heeft.

Naam:: Gabriëla Mommers
Datum:: 22 januari 2016; Ik herken dat niet zo, Hendrik, dat het christendom door iemand als zondebok wordt gebruikt. Wel valt het ook mij op dat na lange tijd in de geschiedenis weer christenvervolgingen plaatsvinden. Dat is verschrikkelijk. Dat geldt voor alle vervolgingen van groepen in welk land of cultuur ook.

Ik ben katholiek opgevoed en voel me nog steeds verbonden met het christelijk gedachtegoed, maar voel mij meer thuis bij wat het esoterisch christendom genoemd wordt, waar ook Hans Stolp over schrijft. Daarnaast voel ik mij met vele andere spirituele stromingen verwant, new age, wicca, boeddhisme, hindoeïsme. Ik haal eruit wat bij mij past en laat de rest voor wat het is.

Ik ervaar het geloof als iets individueels, en kan niet anders dan het vanuit een eclectische en solitaire invalshoek beleven. Wat niet wegneemt dat ik mij met anderen/andersgelovigen wel verbonden voel. Want ik geloof dat al wat leeft verbonden is en één is. Ik voel geen behoefte een bepaalde groepering of een bepaalde religie in een hokje te stoppen. In ieder geloof zijn er zovele mensen die hun spiritualiteit allemaal weer op hun eigen manier beleven. Daarom kijk ik naar de mensen. En niet naar wat ze wel of niet geloven. Maar naar wat ze ermee doen.

Geef je reactie op deze inzending: