Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

In de wachtkamer

De mensen in de wachtkamer lijken te blaken van bloeiende gezondheid; niets schijnt er met hen aan de hand te zijn, hoewel ze, gezien hun doktersbezoek, ongetwijfeld geheime kwalen met zich meedragen.
Op het wrakke tafeltje liggen enkele tijdschriften; glossy magazines; een blad over auto's en een over koningshuizen; op de gladde, gekleurde bladzijden prijken de laatste aanwinsten van de auto-industrie; respectievelijk de feestelijk aangeklede gestalten van koninginnen, prinsessen en troonopvolgers met diamanten in het haar en gouden ringen aan de vingers; weerspiegelt een en ander de smaak van de arts, die achter een gesloten deur zitting houdt, of heeft deze hiermee tegemoet willen komen aan de vermeende of vastgestelde wensen van haar patiënten?
Deze laatsten hebben bijna allen een gekleurde huid alsof niet hetzelfde bloed hen door de aderen stroomt, alsof de hokjesgeest de maatschappij met noodzakelijkheid in zulke strenge, strikte geledingen moet onderverdelen.
Een voor een gaan zij naar binnen; een voor een komen zij weer naar buiten, eventueel met een aan mij onbekende diagnose, waarmee zij hun weg door het leven moeten vervolgen....

Schrijver: I.Broeckx, 23 januari 2016


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.5 met 2 stemmen 50



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
24 januari 2016
Bij mijn tandarts en huisarts liggen ook die overbodige luxebladen vol reclames van niet te bemachtigende artikelen. Kleurrijke foto's over exotische vakantieoorden, sieraden en kledij. Vooral de close-up kiekjes van superrijke beroemdheden doen me ineen krimpen van walging. De afstompende oppervlakkigheid spat er vanaf! Nooit ligt er een roman van Flaubert of Stendhal, laat staan van de hypochondrische Strindberg! Proberen ze ons als patiënten op te krikken tot een hogere leefstandaard of hoe zit dat? Of memoreren aan de slogan 'Altijd blijven dromen!'? Als er bij mij geboord wordt, denk ik echt niet aan een foto van een azuurblauwe zee bij een tropisch eiland, maar eerder aan de nog halfvolle fles jenever, die in mijn aanrechtkastje staat en de sombere gedichten van Heinrich Heine.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)