Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Bij de oude Kloosterkerk/Op het terras van de paters/"Zij zullen uw teedere ziel kwetsen"

De zon speelt een frivool spel met licht en schaduw en werpt warrelende, wervelende vlekken over de rustieke houten tafels en banken die daar staan opgesteld, vlakbij de oude Kloosterkerk waar de paters een restaurant hebben ingericht; een tafereel dat spreekt tot mijn verbeelding.
De dames en heren collega's zijn aangeschoven en zij kennen precies de verschillende soorten drank, de bieren en wijnen waarover ik geheel onwetend ben en het wekt bevreemding, dat ik, bij deze temperatuur, een beker warme chocolademelk bestel.
Ik zit erbij als een stijve hark, als een zonderling die hun schunnige grappen niet kan waarderen en het wordt me niet in dank afgenomen als ik me tot uitzondering maak en mijn blikken zijn haast tegen mijn zin gefixeerd op de ogen van een collega die me allerminst welwillend aanstaart (of verbeeld ik me dit?)
Een dame uit ons gezelschap zet haar tanden en kiezen op elkaar en glimlacht telkens weer om haar ongeluk te maskeren, dat niettemin overduidelijk is.
Mijn poëtisch gestemde ziel komt in het geweer tegen de scrabreuze grappen en grollen die telkens weer de ronde doen, bijvoorbeeld over het gereedschap op een bouwplaats, volgens hen dienend om homosexuelen aan hun gerief te doen komen of over de mij onschuldig aandoende korrels rijst op de tafel in de vergaderzaal, overgebleven van een maaltijd, die op hen de indruk maakten van nota bene het sperma van niemand minder dan de voorzitter van de Raad van Bestuur die ter plekke in hun verbeelding de vorige dag daar genoten zou hebben van een triootje met nog enkele bobo's dat hen - alweer in hun verbeelding - uitstekend bevallen was. Als ze hierover uitgepraat zijn, spoedt de conversatie zich voort naar een nieuw, nog onaangebroken gespreksonderwerp en wel uitgerekend de kwestie of hun aanrechtblad van graniet of marmer moet worden en hoe het gaat met de Bed and Breakfast-plannen, door een van hen
opgevat. Ook is het voor hen een kennelijk leuk spelletje om de namen van populaire politici te verbasteren tot schunnige scheldwoorden.

Om mijn geest en gemoed te kalmeren en te troosten roep ik na thuiskomst het beeld voor mijn ogen op van een schitterende, solitaire lupine-bloem, eenzaam oprijzend in een magische, voorwereldlijke, voorhistorische tuin, met dauwdruppels op de lieflijke lila kelkjes, zoals in mijn verre, voorbije jeugd eens aanschouwd.....

Schrijver: I.Broeckx, 7 februari 2016


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 1 stemmen 485



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 februari 2016
Een zoals altijd 19-de eeuws aandoende inzending, maar deze keer volop overgoten met moderne ingrediënten, gedoopt in erotisch sarcasme van je oversexte 'vriendinnen', die overal erotische beelden in zien, hoogst seksueel gefrustreerd en walgelijk tuk op mannelijke slagroom. Jouw chocomelk mit Zahne zal ze ook wel stinkend jaloers hebben gemaakt. Als dronken torren lagen ze op hun ruggen te creperen, verstoken van vette seks, eenzaam vingerend tot onbevredigende climaxen. Allemaal dronken grootspraak. Je lupine-bloem steelt de show!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)