Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Slijpsteen

Gedoseerd met voldoende relativering van de eigen belangrijkheid, plaatste Jacob van Schaijk recent een interessante hartenkreet. Volgens mij raakt Jacob een gevoelig punt. Ook voor proza geldt hier een fors spanningsveld. Milde kritiek, of verbazing en verbijstering op inhoud, of soms op vorm, blijft lastig. Al gauw duikt dan het begrip gebrek aan 'respect' op. Een duiding die helaas te pas en te onpas wordt ingezet. En zo al lang zeggingskracht heeft verloren.

Binnen marges mag op deze site enige kritiek wel. Maar het blijft op eieren lopen. Meestal betitelen boze schrijvers dit als 'de grond intrappen'. Soms krijg ik de indruk, dat een schrijver bescheidenheid acteert. Ook manifesteert de inzender zich af en toe als een verlegen type, dat op zolderkamertjes dagboek fragmenten selecteert voor plaatsing op deze mooie site. De rapen zijn echter gaar bij eventueel commentaar. Behalve natuurlijk als gejubel de kolommen vult.

Soms lijken schrijvers lang tegen de stroom in te roeien bij plaatsing van hun mild kritische kanttekening bij het thema religie. Dit type bijdragen levert hier regelmatig magere beoordelingen op. Dit ongeacht de kwaliteit van het commentaar of de ingezonden bijdrage. Zelfspot en relativering lijken dan soms ver te zoeken. Nu ja, als ik publiceer, kan ik natuurlijk commentaar verwachten. Het leuke van schrijven is immers delen met publiek.

Hoewel ik geen literaire pretentie heb, want te weinig talent, vind ik scherpe kritiek op mijn tekst of mijzelf, heus geen pretje. Maar over en weer hoort het echter bij een volwassen schrijfsite. En doorgaans zijn wij hier extreem mild. Ook houdt de zeef van de redactie vast al te brutale bijdragen tegen. Als deze sowieso al verzonden worden. De commentaren verschijnen de laatste twee jaar mondjesmaat. De fut lijkt eruit. Een enkele loyale volhouder neemt voldoende ruimte voor uitgebreid commentaar.

Elsevier is overigens recent al gestopt met digitale reacties op artikelen. Mensen gingen achter de computer thuis volledig los. Met akelige verwensingen en onheus taalgebruik. Maatregelen hielpen niets. Op deze site is dat niet aan de orde. Maar feit blijft, dat pretentie, eigendunk, publiceren en milde kritiek in mijn waarneming niet altijd een goede balans vinden. Zelfs niet op deze kalme site. Inmiddels is de rust hier van dien aard, dat beheerders mogelijk weer andere zorgen ervaren.

Schrijver: Len Cornelis, 14 maart 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.6 met 17 stemmen 465



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Jacob
Datum:
15 maart 2016
Rutger: pleur toch op met je gezeik, man. Wat kan mij dat allemaal verrotten!
Naam:
Len Cornelis
Datum:
15 maart 2016
Mooie reactie van Joanan, goed passend in zijn vaak geplaatste woordenstromen op deze site. Recht voor zijn raap, over the top. Maar gelukkig altijd 'eerlijk', 'fel en gepassioneerd', en lezers goed 'bij de ballen grijpend'. Bovendien literair en talentvol vorm gegeven. Lezers boffen maar weer. Zo oogt de 'kalme site' eventjes als een heksenketel van 'manmoedige kritiek'. Alleen 'openheid van zaken' past toch meer bij een ministerie van Veiligheid en Justitie. Overigens, niks mis met de verbale lavastromen van Joanan. Ik blijf deze met genoegen lezen. Ook al behoor ik volgens deze commentator tot de 'laffe soort'.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
15 maart 2016
Dat zowel Jacob als Len uiterst voorzichtige types zijn, wordt mij duidelijk uit hun op elkaar inspelende hartenkreten. In feite zijn ze beiden van de laffe soort en omzeilen ze dit met breedvoerig gejeremieer over slechts aanstippingen, die niemand bij de ballen weet te pakken. Persoonlijk vind ik dat je op deze site wel degelijk verse kritiek kunt en mag leveren, het is maar hoe eerlijk en raak je het brengt. Dat de reacties niet de overhand op de publicaties gaan nemen, lijkt mij een wijs besluit, anders ontaard je in een roddeltanterubriek of een ordinaire scheldkannonade. Dat je deze site 'kalme site' noemt ervaar ik als hoogst onterecht, omdat ik mijn werk en reacties nog steeds als fel en gepassioneerd beschouw. Misschien zit dat gebrek eerder bij jezelf en je soulmate Jacob. Wat jullie gemeen hebben is een gebrek aan talent, wat jullie beiden ruiterlijk toegeven. Niet eens quasi-bescheiden. Toch trap ik daar niet in en verwacht ik van jullie meer openheid van zaken en manmoedige kritieken, indien noodzakelijk en terecht. Aan zwetsers hebben we niks, durf buitensporig te zijn!...
Naam:
Jacob
Datum:
14 maart 2016
Met instemming gelezen. Kritiek leveren doe ik hier allang niet meer, dat is mij slecht bekomen. Gelukkig is er een site voor schrijvers van vormvaste gedichten, maar men wel eerlijke kritiek blijft geven en daar plaats ik mijn sonnetten. Dichters die niet tegen kritiek kunnen, zijn daar overigens snel vertrokken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)