Want er is niemand........

Sinds ze op de cursus geleerd heeft hoe ze de poppen moet maken is er al een hele collectie uit haar handen gekomen, bestaande uit onder meer een voetballer met als onmisbaar attribuut de bal, bijna klevend aan de schoenpunt, en verder beelden van mannen en vrouwen in diverse poses, elkaar omarmend en knielend.

Toen ik aanbelde was ze bezig aan een clowntje met een zilverkleurige broek en een oranje colbertje waarop, zoals ze me zei, nog stippen moesten komen om het te vervolmaken. In de rommelige, onttakelde kamer, met in een uithoek het vaak beslapen bed, prijkten de beelden overal, op het dressoir en op haar werktafel en nog meer kunstwerken moesten volgen om tenslotte op een tentoonstelling te pronken en de vaardigheid van de maakster te demonstreren.

Het beeldhouwen vormt het soelaas tegen de pijnen en tegen de eenzaamheid. (Wie is nog bereid het relaas van een leven, van een aaneenschakeling van gruwelijke en tragische gebeurtenissen aan te horen, van een leven dat moest uitmonden in dodelijke ziekte, van een bestaan, tenslotte doorgebracht in een rolstoel, binnen vier muren, onder de voortdurende kwellingen van pijn, zorg en doodsangst?)

Mensenmenigten krioelen door elkaar heen op straten, op pleinen, in bussen en treinen. De onderlinge vervreemding heerst.

Ieder mens die we afwijzen vormt een kapitaal dat we vernietigen.....

poppen handicaps tro handicaps troost

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 70