Eerste ontmoeting met Ada

Ik ontmoette Ada voor het eerst op een regenachtige januaridag na een telefoongesprek waaruit geen uitgebreide spreekvaardigheid in de Nederlandse taal van haar kant naar voren was gekomen, maar wel haar bereidheid mij te helpen met het huishoudelijke werk in mijn woning. Het lange, zwarte haar golfde over haar rug en ze toonde mij het kaarsrechte regiment van haar spierwitte tanden. Ze gaf me meteen al de onverdiende eretitel "mama", zelden bestemd voor kinderloze, ongehuwde dames....

Ik nam haar mee naar mijn flatje; zij inspecteerde het vluchtig en verklaarde aan de slag te willen (blij als ze wellicht was nu eens niet op haar donkere tint afgerekend te worden? Niettemin kwamen mij akelige visioenen voor ogen van de befaamde "Negerhut"; behoorde ik nu ook tot de "klasse" die zijn zwarte medemens uitbuit en denigreert? Welnee; ik was toch van plan Ada ruim te honoreren?)

Uit het geluid dat opklinkt uit de keuken maak ik even later op dat de werkzaamheden in volle gang zijn. Tijdens het werken houdt Ada haar pet op maar doet ze haar schoenen uit, waardoor vijf petieterige teentjes zichtbaar worden waarvan het grootste, bekroond door een gelakte nagel, grappig opwipt. Met haar mobieltje voert ze af en toe een kennelijk amoureus gesprek met haar "boyfriend".

Er vloeit een traantje als Ada vraagt naar de portretten van mijn neefje en nichtje ("zijn het jouw kinderen?"). Daarop neemt Ada me in haar krachtige Surinaamse armen en drukt ze me aan haar weelderige Surinaamse borsten. Nu ben ik overtuigd dat ik met haar een goede keuze gemaakt heb en uit vrees ondankbaar te zijn en als mijn bijdrage aan het algemene geluk van de mensheid geef ik haar twintig euro, drie flessen wijn, een nieuw gezichtssolarium (weliswaar voor haarzelf geheel overbodig) en een fraaie theekan mee....

huishouden hulp cade hulp cadeaus

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 5 stemmen 47