Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Müde, Fatiqué, Tired

Na vele jaren van literaire inspanningen gooi ik nu de knuppel in het hoenderhok en erken ik eindelijk, dat ik supermoe ben van al mijn literaire activiteiten. Ik presteerde zelfs boven mijn kunnen en de diverse redacties plaatsten maar een deel van mijn inzendingen. Hier op Nederlands.nl gebeurde hetzelfde. Mijn aanbod was altijd groter dan wat er daadwerkelijk werd geplaatst. Gezien de kwaliteit van mijn schrijfwerk vond ik deze schifting vaak onterecht inhoudend. Toch ging ik onverminderd door met mijn spontaan geschreven inzendingen. Als een Superman, Batman, Spiderman, maar inwendig behoorlijk afkalvend. Mijn tijgerimago hield slechts ten dele stand en het koste me steeds meer moeite om mijn reputatie op de rails te houden.

Een toptennisser als Murray verliest op Roland Caros in Parijs. Hoe goed je ook bent, er is altijd wel iemand die je weet te verslaan. Dan doet het applaus van de sexy dames met groteske zwingtieten er echt niet meer toe. Dan ben je voorlopig jarenlang impotent en zet Viagra geen zoden aan de dijk. Ik heb alles gegeven, denk aan 'De Clown' van een zekere zanger, het is niet zichtbaar te meten, maar ik weet het maar al te goed. Mijn krijgersjaren zijn voorbij, wat ik geoogst heb, heb ik geoogst, meer zit er echt niet in, hoe jullie ook gillen en aanmoedigen. Ik voel me ongeveer als wijlen Joost Zwagerman, die op ditzelfde, bereikte punt zichzelf heeft opgehangen, wat hij godverdomme niet had moeten doen, omdat hij na zijn literaire hoogtepunten nog steeds volop de moeite waard was en ons nog van heel veel unieke wetenswaardigheden had kunnen doen genieten.

Ware engelen sterven vroegtijdig. Dat ik aan ME lijdt, is niet officieel verklaard, maar het zit er wel in. Geestelijke arbeid wordt in de huidige maatschappij grotendeels onderschat en als achterlijk gezien, terwijl dit juist de meeste successen oplevert. Het onzichtbare werk wordt zwaar onderschat, terwijl dat juist veel meer moeite kost. Ik lig dus op apegapen!...

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 juni 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

3.4 met 8 stemmen 164



Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
30 juni 2016
Geen jaloezie, Joanan, maar verbazing over je voorzichtige antwoord. Dat had ik wellicht niet aan het man-zijn moeten koppelen. Ik weet dat jij als geen ander van vrouwen en de Godin houdt. Maar ook mij is niets menselijks vreemd. We reageren als mensen vaak vanuit pijn uit ons verleden. Maar ieder pijnpunt dat geraakt wordt, is weer een kans om te helen.

Dat de vrouw inmiddels de boventoon voert, dat zie ik overigens nog niet zo. In 'Vijftig tinten grijs', de erotische bestseller voor vrouwen, is de man nog steeds dominant. Niet dat ik behoefte heb aan een wereld met vrouwelijke dominantie. Dat geeft eenzelfde disbalans als de mannelijke dominantie van de afgelopen tweeduizend jaar.

We zijn de generatie die de balans weer vinden kan. Als we de angst kunnen omzetten in liefde.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
30 juni 2016
De strijd van de sexen is blijkbaar nog steeds volop gaande, ondanks alle verlichtingsmethoden en toenaderingsmethoden. Als ik eens een keer vanuit het standpunt van de tekortgekomen man reageer, dan blijkt dat ineens bij jou jaloezie op te wekken. De God en de Godin zijn Een in hun seksuele behoeften en daar kan geen rationeel schisma tegen op. De in slaap vallende man na bevrediging door de vrouw is een karikaturaal cliché. De vrouw met vermeende hoofdpijn en die haar dijen gesloten houdt, is er ook zo één. We leven helemaal niet in een tijd van volop seksueel genot voor de man. In de literatuur is juist de vrouw de boventoon aan het voeren, denk aan '50 shades of grey' en baanbrekende tijdschriften als Linda. Mannen en vrouwen vertrouwen elkaar steeds minder door de vele ruzies en echtscheidingen. Beide seksen staan in de afwachtende, aarzelende, paranoïde houdingen. Virtuele seksualiteitsbeleving is tegenwoordig groter dan werkelijke seksbeleving. Dat zegt, me dunkt, meer dan genoeg.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
29 juni 2016
Ja, drie vrouwen is wel wat veel...

Maar afgezien daarvan, Joanan, was ik wel even verbaasd over de seksestereotiep gekleurde reactie. De man die eerst verwend wordt, en de vrouw die maar moet afwachten of er voor haar ook nog wat leuks gebeurt. Meestal gebeurt er niets. Valt hij in slaap.

Waar is de oude goede tijd gebleven, toen de Godin nog geëerd werd, toen het genot van de vrouw de prioriteit van iedere man was...

We leven nu in een tijd waarin het genot van de man de prioriteit is van alle media, alle boeken, films, internet, en van elke vrouw, tenzij zij als lesbiënne of kloosternon het patriarchaat ontvlucht. Een gezegende enkeling die nog een godinvrouwvriendelijke man weet te vinden die een vrouw weet te behagen.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
22 juni 2016
Drie vrouwen in één keer...
Breekpunt: ga maar lekker met jullie drieën mijn vermoeide voeten masseren en zalven! Daarna zie ik wel verder!...
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
21 juni 2016
An en ik trekken ons mooiste badpak an. Ineke komt ook mee. Samen zijn we de verschijning van de Drievoudige Godin: Maagd, Moeder en Wijze Vrouw. Het is een oud ritueel gebruik dat mannen de voeten van de Godin masseren.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
7 juni 2016
Geen zorgen, An, mijn vermoeidheid koppel ik niet aan eventuele levensmoeheid en zoals je kunt zien, blijft mijn schrijfpassie doordenderen. Wat ontzettend lief ook, de reactie van Gabriëla, maar G., het schrijverschap is doorlopend intens, zelfs op vakantieplekken. Het is een soort aangeboren afwijking, die nodig in de psychiatrie moet worden ingelijfd. AFTh van der Heijden noemt het een hogere manier van leven, wat zeer gevat van hem is, maar dat neemt niet weg dat je het ware leven daardoor grotendeels negeert. Hij zit ook meer in zijn schrijfwalhalla, dan dat hij nog van kroeg naar kroeg zwalkt, op zoek naar bizarre avonturen. Een weekje Aruba met een stoot als Halina Reijn zou ik best fijn vinden, maar de woorden blijven zich maar aandienen als ADHD-ers en ongerepte, opdringerige speerpunten. Met An en Gabriëla naakt in een warm champagnebubbelbad, is dat misschien wat?...
Naam:
An Terlouw
Datum:
6 juni 2016
He Joanan, je gaat er niet mee kappen hoor, gewoon wat minder, maar stoppen? Dat kun je niet doen. Dit is jouw uitlaatklep, dit is jouw platform, dit is een deel jouw huiskamer. ME? Oke, maar ook met ME kun je aan het schrijven blijven, ook met ME kun je het platform in leven houden, moe mag je zijn, dat zijn er meer, (ik b.v.) maar toch, Joanan, blijf schrijven, al is het maar omdat je niet af mag en kunt zakken. Joost ging, maar dat mag niet zeggen dat je diezelfde weg opgaat, ben je nou belazerd. Dus schrijf.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
6 juni 2016
Het weekeinde: de laatste twee dagen van de week, waarop veel mensen niet werken.

De vakantie: periode van een aantal dagen waarin je vrij bent en niet hoeft te werken.

Misschien de moeite van het proberen waard!
Kun je gelijk je batmanpak in de kast hangen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)