Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

"Als de klok van Arnemuiden........"

In de immense, langgerekte ziekenzaal met het hoge plafond (een zaal die tot de verbeelding sprak en reminiscenties opriep aan zalen in ziekenhuizen, krankzinnigeninrichtingen en lazaretten) stonden de witte bedden als in slagorde opgesteld en er weerklonk een lied dat over de hoofden schalde van de weerloze, onschuldige en zeer kwetsbare gedupeerden en slachtoffers die daar hun laatste dag lagen af te wachten en het chanson bereikte tenslotte onvermijdelijk hun oren: "Als de klok van Arnemuiden..."

Ik stond aan het bed van hèm, die, nu geluierd en broodmager, mij eens deed kennismaken met goddelijke melodieën die mijn wezen, mijn innerlijk in beroering brachten, die in mijn hart en ziel een ongekende emotionele storm deden opsteken. Onze wezens hadden zich verenigd in die goede oude tijd. Híj had met mij willen delen, híj had mij willen doen toekomen, híj had mijn geest en gemoed willen voeden met die tomeloze muziek die hemzelf zozeer beroerde, die hem fascineerde en die hem mateloos troostte met zijn ambtenarenbestaan en ongeluk. Gruwel en gruwelijkheid, kwelling en verdriet waren voor ons tot leven gekomen, afschuw en afgrijzen tekende nu het lot van mijn goede vader en mij.

Hoe moet "De klok van Arnemuiden" hem doorhuiverd en verbitterd hebben, nu hij op zijn laatste station was gearriveerd?


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=4MbWwXucp88

Schrijver: I.Broeckx, 29 juli 2016


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 3 stemmen 73



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)