Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

"Oh give me a home....."

Op de plaats waar sinds jaar en dag "Zorgcentrum Zuid" is verrezen en waar de kolos van het verpleeghuis, waarin mijn dierbare vader de laatste elf martelende en slopende maanden van zijn langgerekte sterfbed heeft moeten slijten en meemaken, bevonden zich eens de gebouwen van een stenen jongensschool en van een meisjesschool uit Zweeds hout, waar de planken als de schubben van een vis overheen lagen.

Altijd zal het me bijblijven hoe in een van de lokalen van het stenen gebouw de zwartgerokte frater Nicasio in zijn enkellange toog ons koor aanvoerde en wij, kinderen, de fraaie tekst van een lied zongen, getiteld: "Oh give me a home, where the buffalo roam, where the deer and the antilope play; where seldom is heard a discouraging word and the skies are not cloudy all day"

Op 63-jarige leeftijd stel ik mij de vraag of het genoemde "thuis" mij ooit geschonken is....

In ons arbeidershuisje moest ik de slagen van mama's harde handen op mij neer laten komen, dag aan dag, jaar aan jaar en nu mijn ouderdom nadert resteren mij slechts de stilte in mijn flatje en het wurgende luchtledige van mijn eenzaamheid, die mijn voorland is en die tot mijn vroege dood mijn metgezel zal zijn, die mij achtervolgt en aan wie ik niet meer kan ontkomen.....

Schrijver: I.Broeckx, 15 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 3 stemmen 259



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)