Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Een mislukte sollicitatie (vervolg)

Het Kringloopbedrijf is gevestigd in een mistroostige, trieste loods vlakbij een kanaal met zwart, spiegelend water. Hier is de oude troep ondergebracht en opgestapeld die niettemin een aantrekkingskracht heeft op de bevolking als honing op de vliegen. Het is een koude, troosteloze novemberdag als ik hier mijn opwachting ga maken, als een uitgestotene van de samenleving, als een verkapte zwerver, als een paria, om te bedelen naar werkzaamheden die ik echter in feite helemaal niet ambieer.
Ik ben een half uur te vroeg voor het "sollicitatiegesprek" en vraag me af waarom ik zou moeten veronderstellen dat er een machtsstreven blijkt uit het feit dat de blonde mevrouw, die ik al even vluchtig gesproken heb, me nog een kwartier langer laat wachten.
Ik bevind me in een saaie, grijze gang, waarop de deuren van ongetwijfeld eveneens saaie kantoorkamers uitkomen. Door een raam neem ik in de verte het roodbruine gebouw van een Verzekeringsmaatschappij waar, die mijn diensten ook al eens vriendelijk geweigerd heeft, zij het lang geleden.
Gestalten die een ruwe, ruige en rauwe indruk maken, betreden en verlaten het pand, terwijl een overigens lusteloze receptioniste hen toch maar een prettig weekend wenst.
In een kleine kamer vindt tenslotte het gesprek plaats waarvoor ik gekomen ben en wend ik voor tegenover de monsterlijk dikke mevrouw met blond piekerig haar en een prominente zwarte bril dat ik wel geínteresseerd zou zijn in het maken van kaarten, hoewel het alom populaire "3D-procédé" dat de meest lieflijke en popperige kaarten voortbrengt, mij tegenstaat. Ik informeer vluchtig naar de overige werkzaamheden zonder ook maar ooit van plan te zijn ze te gaan uitvoeren.
Aan mijn "wensen" kan niet tegemoet gekomen worden en er blijkt zelfs een wachtlijst te bestaan: men staat kennelijk in de rij om de winkelvloer te mogen vegen en het armzalige genoegen te mogen smaken onder soortgenoten te verkeren.
De terugweg moet aanvaard worden.
Thuisgekomen trek ik een pyama aan en laat ik de kamer vullen met warmte en met de klanken van Jackson Browne

Schrijver: I.Broeckx, 5 september 2016


Geplaatst in de categorie: werk

4.0 met 1 stemmen 34



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)