Kort

Al vele jaren krijg ik van familie, vrienden en goede kennissen op schalkse maar serieus bedoelde wijze het verwijt, dat ik te langdradig ben met het doen van een verhaal en dat zowel verbaal als ook met verhalend schrijven.
Gevolg: iemands aandacht verflauwt al snel of men luistert maar met één oor. Het vervelende aan deze constatering is, dat ik deze argumenten en feiten niet kan tegenspreken. Als kind, als puber en later als volwassen persoon was ik geen kalme prater of verteller, maar door de boeg genomen viel het toch nog wel mee, zeker voor personen die me iets beter kenden. Kortom, er viel mee te leven, voor mijzelf en voor mijn naaste omgeving.

Het werd pas erger ná mijn hartinfarct in 1999, dat pas drie dagen later in het ziekenhuis als zodanig werd aangetoond. Daarbij kwam tevens aan het licht, dat een derde van de voorkant van de hartspieren al tot bindweefsel was gedegenereerd en de pompcapaciteit was gedaald naar 57%.
Op dit moment, drie stents én twee cardioversies later is het vermogen van 32% weer teruggebracht naar 37%. Alles bij elkaar, in combinatie met een groot aantal medicijnen hebben er toe geleid, dat ik verbaal nog breedvoeriger ben geworden en ook behoorlijk nerveus én druk op alles reageer.

Dit van mijzelf wetende herlees ik mijn inzendingen meermalen om te zien waar er nog iets valt in te korten. Met weinig succes overigens en dan ben ik toch elke keer weer enigszins verbaasd, dat sommigen onder u een dergelijke inzending écht hebben uitgelezen en zelfs van een waardering hebben voorzien. Vermoedelijk hebben zij dit gedaan omdat zij de elementen die ik zelf als storend ervaar blijkbaar niet als zodanig beleven. Ik ben altijd gecharmeerd van schrijvers, die een sfeervol gegeven in een paar rake zinnen kunnen verwoorden. Een poging mijnerzijds om het kort te houden zou, met een knipoog naar een vleugje humor, er als volgt kunnen uitzien:

Plaats van handeling: een tabak- annex lectuurwinkeltje. Dialoog tussen een klant en de verkoper:

“Morge . . .”
“Morge”
“Staatsloten?”
“Morge.”
“Morge?”
“Morge!”

“Morge . . .”
“Morge”

Als iemand tot hier heeft gelezen: chapeau en dan ben ik voorbereid op een forse lading kritisch commentaar.

Als niemand ook maar één letter van deze speels bedoelde inzending heeft gelezen, dan heeft de redactie deze hartenkreet terecht verwijderd.

Schrijver: Günter Schulz, 6 september 2016

agschulzziggo.nl

Langdradig schrijven is ook een doodstek voor deze site

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 10 stemmen 138