Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Berichten uit een Zorgcentrum (vervolg)/"Het zal mijn tijd wel uitdienen"

De blindheid verovert nu steeds meer terrein. "Het zal mijn tijd wel uitdienen" zegt mevrouw.

Ik stel voor batterijen te gaan halen, zodat het komieke, mechanische vogeltje dat aan de lamp hangt in een houten kooitje zijn liedje weer zal kunnen zingen, maar het hoeft niet meer van mevrouw. Ze heeft nog wat zitten prutsen met wollig, kleurig garen om te proberen pompoentjes te vervaardigen, maar er is niet veel van gekomen.

De dagen komen en gaan: mevrouw brengt ze door in de stoel bij het raam en ze kijkt naar de vage omtrekken van de majestueuze kastanje, nu in volle zomertooi en ze volgt het gestage ritme van de zon, die haar baan langs de hemel voltooit, dag na dag, vermoedelijk tot in eeuwigheid.

Schrijver: I.Broeckx, 6 november 2016


Geplaatst in de categorie: ouderen

4.0 met 2 stemmen 58



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
7 november 2016
Tja, Ineke, de nadagen van de alleroudsten zijn vaak sleur en treurnis. Ik fiets bijna elke dag langs een bejaardentehuis en daar zie ik hen dan zitten. Happend en slurpend in de eetzaal. En daarna weer terug naar de fors betaalde privékamer met nog wat oude spullen van vroeger om niet totaal gedesoriënteerd te geraken. Ik hoop die infantiele misêre nooit mee te maken. Eindigen als een kleurloos kasplantje, wie wil dat nou? Volgens mij is dat sadistische rekken van het leven hoogt inhumaan en kun je beter in je eigen woning het loodje leggen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)