Berichten uit een Zorgcentrum (vervolg)/"Het zal mijn tijd wel uitdienen"
De blindheid verovert nu steeds meer terrein. "Het zal mijn tijd wel uitdienen" zegt mevrouw.
Ik stel voor batterijen te gaan halen, zodat het komieke, mechanische vogeltje dat aan de lamp hangt in een houten kooitje zijn liedje weer zal kunnen zingen, maar het hoeft niet meer van mevrouw. Ze heeft nog wat zitten prutsen met wollig, kleurig garen om te proberen pompoentjes te vervaardigen, maar er is niet veel van gekomen.
De dagen komen en gaan: mevrouw brengt ze door in de stoel bij het raam en ze kijkt naar de vage omtrekken van de majestueuze kastanje, nu in volle zomertooi en ze volgt het gestage ritme van de zon, die haar baan langs de hemel voltooit, dag na dag, vermoedelijk tot in eeuwigheid.
Geplaatst in de categorie: ouderen