Facebook bye-bye!
Het is wel mooi geweest, ik heb een fraaie collectie vrienden opgebouwd en met wereldwijde, interessante, verlichte, sjamanistische mensen, maar op de een of andere manier lukt het me niet om die sociale contactmanier te handhaven. Te vaak strandde ik op gecompliceerde toestanden om de boel weer te activeren en als dombo/leek heb ik daar nu meer dan genoeg van.
Al die vervelende haken en ogen kunnen me nu ruimschoots gestolen worden. Ik was als tolerante, vrijzinnige rebel volop aanwezig, maar tenslotte dulden ze zo'n vrijgevochten anarchist absoluut niet en bedenken ze allerlei online-trucs om mijn inbreng te boycotten.
Het spijt me wel voor de vele, wereldwijde vriendinnen/vrienden, die ik nu niet meer kan bereiken, maar zo gaan die walgelijke dingen. Té vrije mensen worden hoe dan ook volop genegeerd en uitgesloten. En van al die stupide wachtwoorden snapt een redelijk mens ook geen rode biet.
Kortom, de communicatiewereld is té gecompliceerd gemaakt en door alle ingewikkelde obstakels missen we het leeuwendeel van wijsheid. Zo rouwig ben ik nou ook weer niet om de verloren Facebookvrienden, want meestal communiceerde ik slechts eenmaal terug en bleef het daarbij. Het is een teken voor mij, dat ik beter vrienden in de realiteit kan maken. Hoge, illusionaire connecties voeden altijd onvoldoende mijn dorstige, hongerige ziel.
Facebook is een oppervlakkig medium, dat de alternatieve, eerlijke kunstactiviteiten ondermijnt en boycot. Ik heb het ernstig geprobeerd om er verbetering in aan te brengen, maar de robotachtige systemen sluiten tenslotte alle rebelse en eerlijke kunstinitiatieven buiten.
Het Facebook-systeem is in wezen en in feite burgerlijk en aangepast en op de hand van de controlerende overheden. Ik poogde zoveel mogelijk extreme kunst te publiceren, wat gedeeltelijk lukte, maar de hardnekkige, aangepaste, nietszeggende massa wees dat al bij voorbaat af.
De humbug-massa op Facebook kan de rambam krijgen. Al die oppervlakkige smilies dekken de tragische lading van mensen zoals ik, maar hun dekking is totaal versleten en absurd pieterpeuterig.
Of ik zonder Facebook kan? Face it, I can!...
Geplaatst in de categorie: afscheid
Op Facebook ben ik het meest voorzichtig, en heb ik maar een paar vrienden op mijn lijst, die kunnen bijvoorbeeld zien wanneer en waar ik geboren ben. Op twitter heb ik wel veel volgers, dat gaat daar heel snel, en je hoeft ook niet te accepteren, ze volgen je gewoon. Voornamelijk politiek gelijk gezinde mensen die mijn tweets leuk vinden. Mensen die ik verder helemaal niet ken. Maar het is prettig te weten dat je niet alleen staat in wat je denkt. En het is bovendien ook verhelderend om de reacties te lezen van andersdenkenden. Het brengt de boel weer in balans.
terwijl ik al jaren geen lid meer ben van fakebook krijg ik het maar niet voor elkaar met rust gelaten te worden
de hele social-media hausse, hype en honger is m.i. een slimme truc van de geldwolven en de controleurs om ons en masse te plukken en beheersen..