Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Vervlogen jaren en verloren kameraden (1)

Ik was de vrouw die hij tot zijn vroege dood vereerde; eens de negentienjarige studente die hij had leren kennen in studentenparochie "Maranatha".
Hij was lelijk als de nacht en droeg een bril waarachter de felheid van zijn ogen nauwelijks zichtbaar was door de dikte van de glazen en zijn lange, grijze haar omsloot zijn schedel als een helm.

In latere jaren placht hij me, geheel tot mijn ongenoegen, tegen zijn borst van oude man te pletten en vertrok ik vaak jankend en met slaande deuren bij hem uit zijn armetierige flatje waar nog altijd het meubilair herinnerde aan de jaren in de parochie, maar ik keerde telkens tegen beter weten in terug.

Of hij "aan de meisjes gezeten" heeft, wat zijn vertrek uit de parochie zou hebben kunnen veroorzaken, blijft onduidelijk maar is wel waarschijnlijk.
Hij vrijde op zijn oude dag met een gezette matrone, zijn "levensgezellin" zoals het bidprentje vermeldt.
Eveneens is onduidelijk of zijn voortdurende spanningen en opwinding hem fataal zijn geworden en zijn plotselinge dood veroorzaakt hebben.

Wat zou hij nog gehad hebben aan mijn aanwezigheid bij zijn teraardebestelling?

Schrijver: I.Broeckx, 5 april 2017


Geplaatst in de categorie: individu

3.8 met 4 stemmen 927



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)