Bevroren ramen
Heel lang geleden, lijkt het zo, of is het ook zo? Heel lang geleden als het vroor dat 't kraakte, slechts één kachel in de woonkamer, in de andere kamers slecht sluitende enkel-glas ramen, ach, wie had toen ooit gehoord van dubbel glas?
Wie had ooit gehoord van verwarming in slaapkamers, niemand toch? Je mocht beide handen dichtknijpen als er genoeg geld was om kolen aan te schaffen en die kolen, die mochten dan weer door de kinderen, met een zware kolenkit drie verdiepingen, ofwel vijf en een halve trap op worden gesjouwd.
Maar je wist niet beter, zag er tegenop om in je koude kamer, in een zo mogelijk nog kouder bed te moeten stappen en als het dan eenmaal 's nachts vroor dat het kraakte en je deed de gordijnen open, tja, dan zag je dus helemaal niks hè? Nee, want de ramen waren bevroren, prachtige bloemen op de ramen, nee niet geschikt voor in vazen dat dan weer niet!
Met een warme hand op het raam smolt de eerste grote bloem en kon je een klein stukje van de buitenwereld zien, het gras dat niet groen was, maar wit bevroren, de bomen helemaal wit uitgeslagen. Mooi, dat was het zeker maar allemaggies wat was het koud, zo ontzettend koud, dat je adem witte wolkjes vormde in je slaapkamer.
Toen was Koning Winter nog koud, nu, nu vragen we ons elk jaar weer af of er wel geschaatst kan worden, of er sneeuw komt, maar bloemen op de ramen, nee, die komen niet meer voor, want tja, niet alleen is praktisch overal sprake van dubbele beglazing, maar ook is het gehele huis voorzien van centrale verwarming.
En of je die nou wel of niet aan zet in je slaapkamer, bloemen heb ik er nooit meer op gezien, ik denk, dat Koning Winter niet op kan tegen zoveel warmte die we uitstralen?
casema.nlGeplaatst in de categorie: geschiedenis
Bevroren
144
Geef je reactie op deze inzending: