Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten over kinderen

Lezen en rekenen vier jaar later

Enkele jaren geleden, toen mijn zoon elf was en op de lagere school zat, berichtte ik u over het wel en wee van mijn zoon op de lagere school. Het ging over wat een jongen die dyslectisch is, dyscalculie heeft, moeilijk leert, maar wel heel slim is (dat noemen disharmonische intelligentie) allemaal mee maakt. En dan is hij ook nog eens doof aan een kant.

Dat zijn bepaald geen goede kaarten voor het vmbo onderwijs waar hij naar toe kon, ondanks het advies van praktijkonderwijs. Daarvoor is hij te goed vonden wij en zijn meester ook. In het eerste jaar ging het eigenlijk heel goed, hij heeft dat gehaald dankzij veel extra inspanningen van zijn mentor. Een sociale meedenkende man. In het tweede jaar had hij een andere mentor, een rugbyer heb ik me laten vertellen met een stierennek. Bij de eerste kennismaking hadden wij zo onze twijfels. Zijn standpunt ten aanzien van leerlingen baarde ons onmiddellijk zorgen.

Die bleken gegrond want in de eerste maand na zijn succesvolle promotie naar klas twee van vmbo ging het al meteen fout. In al te veel extra begeleiding/ coaching had meneer de mentor niet veel zin in. Met als gevolg dat hij verbluffend snel adviseerde om over te stappen naar het praktijkonderwijs en hij kreeg daarin alle steun van de bouwcoördinator. Ja maar, nog maar enkele maanden geleden gaven jullie hem hoop en lieten jullie hem met goede punten succesvol overgaan naar de tweede klas!? Hoe kan dat? Hebben jullie ons/hem voor de gek gehouden? Andere leerlingen uit zijn klas stonden er volgens mijn zoon overigens veel slechter voor dan hij. En wanneer wij de cijfers op magister bekeken was er nog alle kans van slagen.

Als we hem nu ondersteunen met medicijnen zodat hij zich beter kan concentreren dan gaat het vast beter. Dat was wel tegen onze principes, maar mijn zoon was bereid om dat te proberen. Alles opzij om het vmbo te halen! De deur bleef echter gesloten. Men wilde hem beslist niet door laten gaan op het vmbo onderwijs.

De zorgafdeling van school, waarover men aan het begin van het jaar zo hoog van de toren blies, sloot pas aan toen het te laat was. Mijn zoon ontwikkelde een boosheid die steeds zwaarder begon te wegen. Waarom lukt hem niet, wat zijn tweelingbroer wel lukte? Die bom ontplofte vlak voor einde einde van het schooljaar. Hij werd geschorst en werd vervolgens gedwongen om twee dagen daarna al naar het praktijkonderwijs te gaan. Dat maakte hem nog bozer en wij, ondanks dat we ook wel begrip hebben voor de school, ze konden het gewoonweg niet, werden er ook boos van. Boos vooral omdat de directeur van deze school gangbare normen en waarden een paar weekjes kwijt was. Om concreet te zijn eisen wij als opvoeders van onze kinderen dat als er een conflict is geweest je dat vervolgens met elkaar uitpraat, zeker in een schoolsituatie. Dat werd dus verboden door de directeur, mijn zoon mocht niet meer met die betreffende juf spreken?!

Na de zomervakantie ging hij dus naar praktijk onderwijs. Ja, we waren wel met hem nog even naar speciaal onderwijs gaan kijken, maar hij werd daar geconfronteerd met zichtbaar gehandicapte kinderen en daar wilde deze turnkampioen niet naar toe. Dat voelde helemaal niet goed. Enfin, dat praktijkonderwijs was dus nog minder een succes. Hij kreeg les in hoe hij zich moet verzorgen, dat wist hij al en voelde zich constant als een kleuter aangesproken en behandeld.

Mijn telefoon stond maandenlang roodgloeiend, dan weer de leraar, dan weer het afdelingshoofd, de orthopedagoog, zijn coach binnen school. "We weten het niet" Het mocht allemaal niet baten. Hij wil niet als een kleuter behandeld worden en domineerde in de klas. In de laatste weken bracht hij de dagen alleen door in een kamertje met zijn telefoon.
Ondertussen zijn we maar naar de huisarts gegaan voor advies. Die had geen idee. Zeg maar wat je wilt, ik schrijf de verwijsbrief. Tja? De boosheid die mijn zoon met zich mee begon te dragen begon steeds meer te domineren. Ook thuis zagen we het die laatste weken terug. Gelukkig had hij zijn sport en dat lesgeven in zijn sport om waardig overeind te blijven. Ja, hij geeft al twee jaar turntraining aan kleintjes en dat kan hij hartstikke goed. (Punt) Ook heeft hij een leuk bijbaantje en dat gaat ook al lange tijd hartstikke goed. punt. Eigenlijk gaat alles thuis goed en hebben wij erg veel bewondering voor hem hoe hij zich naast school ontwikkelt.
We besloten om bij een nabije ggz instelling advies in te winnen. Zij hadden een schoolpoly en wilden wel aanschuiven op school. En zo geschiedde het. Ik vermoed dat school het onprettig vond dat over de schouders werd meegekeken. Als een boer met kiespijn volgden de maanden elkaar op. Uiteindelijk hebben we de stekker er zelf maar uitgetrokken nu hij nog jong en flexibel is. Dit was geen veilige plek meer. Deze school was geen veilige plek meer voor mijn zoon.

De schooltak van de ggz instelling bleef zo'n beetje over voor hem. Hoewel hij zich er niet thuis voelt, is men er in korte tijd in geslaagd om zijn boosheid weg te nemen. Die is hij gelukkig kwijt geraakt. Het plan is om hem op school de basale vakken les te geven, maatwerk, maar hem vooral veel stage te laten lopen. Weg van school. Dat is de juiste oplossing! Het gaat weer goed met hem op school.
Sommige kinderen zijn niet in de wieg gelegd voor het Nederlandse schoolmodel, maar zijn daardoor niet minder mens!
De oplossing die we bij ggz vonden werkt dus, gelukkig maar, maar na die twee weken voorjaarsvakantie, waarin hij veel met oude vrienden heeft kunnen chillen en hij zich als eerste geplaatst heeft voor de turnfinale, dan heeft hij moeite, veel moeite met die school waar hij naar weer toe moet, moeite met sommige medeleerlingen. Dan komt hij de eerste dagen heel verdrietig thuis:

"Waarom kan ik niet net als al mijn vrienden naar een gewone school?"

Schrijver: De hertog, 19 mei 2017


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.0 met 1 stemmen 93



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)