Vrouwenvoetbal!
Oh ja ik weet, dat mensen nu zeggen: kom je op je woord terug? En dan beken ik volmondig 'ja'. Kijk, met het voetbal van de mannen, jongens zeg maar, daarbij blijft mijn standpunt eender, er gaat veel en veel teveel geld in om en dat niet alleen, het gedoe eromheen in de vorm van politie, ME, extra veiligheidsmaatregelen, de rookbommen, de gevechten, de slooppartijen, de rotzooi die door de gemeente mag worden opgeruimd, dit alles is de hoofdzaak dat de voetbal van de mannen/jongens me aardig de keel is uit gaan hangen!
Maar dan komt het nieuws druppelsgewijs binnen dat de vrouwen het eindelijk voor elkaar hebben en de eerste wedstrijd wordt gespeeld in Utrecht. Manlief vraagt: wil jij dat zien en ik zeg: ja, dat wil ik zien! En ik beken: ik heb genoten van het spel, ik heb genoten van het publiek, voor én na de wedstrijd, ik heb genoten van het spel en brulde met m'n armen in de lucht, toen het verlossende doelpunt viel!
Geen ME, geen politie, geen rottigheid, geen rellen, geen vechtpartijen, geen gekraakte winkels, geen dronkemanspraktijken, geen... moet ik nog even doorgaan met opsommen? Vast niet! Dit was nou voetbal zoals ik me herinner, dit was nou voetbal zoals ik het van vroeger kende, waar ik indertijd naar keek. Dit was voetbal om van te genieten wat ik dan ook gedaan heb. En de dag erna, hoor ik dat het 't best bekeken programma was op zondagavond.
Dát kan ik me heel goed voorstellen want dit was genieten, op het puntje van je stoel, dit is nou typisch voetbal, zoals ik het bedoel.
Chapeau meiden!
Geplaatst in de categorie: sport