Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Vrouwenvoetbal!

Oh ja ik weet, dat mensen nu zeggen: kom je op je woord terug? En dan beken ik volmondig 'ja'. Kijk, met het voetbal van de mannen, jongens zeg maar, daarbij blijft mijn standpunt eender, er gaat veel en veel teveel geld in om en dat niet alleen, het gedoe eromheen in de vorm van politie, ME, extra veiligheidsmaatregelen, de rookbommen, de gevechten, de slooppartijen, de rotzooi die door de gemeente mag worden opgeruimd, dit alles is de hoofdzaak dat de voetbal van de mannen/jongens me aardig de keel is uit gaan hangen!

Maar dan komt het nieuws druppelsgewijs binnen dat de vrouwen het eindelijk voor elkaar hebben en de eerste wedstrijd wordt gespeeld in Utrecht. Manlief vraagt: wil jij dat zien en ik zeg: ja, dat wil ik zien! En ik beken: ik heb genoten van het spel, ik heb genoten van het publiek, voor én na de wedstrijd, ik heb genoten van het spel en brulde met m'n armen in de lucht, toen het verlossende doelpunt viel!

Geen ME, geen politie, geen rottigheid, geen rellen, geen vechtpartijen, geen gekraakte winkels, geen dronkemanspraktijken, geen... moet ik nog even doorgaan met opsommen? Vast niet! Dit was nou voetbal zoals ik me herinner, dit was nou voetbal zoals ik het van vroeger kende, waar ik indertijd naar keek. Dit was voetbal om van te genieten wat ik dan ook gedaan heb. En de dag erna, hoor ik dat het 't best bekeken programma was op zondagavond.

Dát kan ik me heel goed voorstellen want dit was genieten, op het puntje van je stoel, dit is nou typisch voetbal, zoals ik het bedoel.
Chapeau meiden!

Schrijver: An Terlouw, 17 juli 2017


Geplaatst in de categorie: sport

5.0 met 5 stemmen 125



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
17 juli 2017
Ook vrouwelijke profvoetballers trappen elkaar keihard tegen de schenen en ook zij apen de mannen na inzake lelijke tatoeages en agressieve kapsels. Al is het overwegend vrouwelijke publiek nu nog tam te noemen, zodra het vrouwenelftal de kindervoetbalschoenen is ontgroeid, zullen de nare neveneffecten ook gaan ontstaan. Zo werkt emancipatie nu eenmaal.
Naam:
Karel Jong
Datum:
17 juli 2017
Mijn vijanden geloven het nooit. Maar ik was tijdens het kijken naar die wedstrijd soms enkele seconden licht ontroerd. Was het dan toch mogelijk? Ja, driewerf ja. En wel om alle redenen die An opsomt in haar bijdrage. Belachelijk wel, dat ik eventjes het moderne cynische levensgevoel los kon laten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)