Stupiditeit of ware vriendschap?

In het chique, exclusieve restaurant met de trotse naam "l'Orangerie' die ook aan de zijkant op de gevel prijkt, ontmoette ik die avond mijn oude "vriendin".

Aanvankelijk zat ze me met open mond aan te staren en ik observeerde met veel walging de kwabben die, nu ze tweeënzestig is, haar hals ontsieren, maar gelukkig kon ik mijn blikken ter afwisseling laten dwalen over het rustieke en antieke meubilair in de zaak dat een huiselijke sfeer tot stand scheen te brengen als vzn het thuis dat ik al zo lang niet meer het mijne kan noemen.

De trage lusteloosheid, neerslachtigheid en stupiditeit hadden mijn "vriendin" altijd al beheerst en bezield en het had er de schijn van dat de noodzakelijke verbindingen tussen haar oren nooit tot stand waren gekomen.

Niettemin lichtten haar blikken later op die avond en kwam ze tot zinnig en bruikbaar advies aan mijn adres.

Op het terras dronken we nog een kop koffie en de klokken van de nabije Heuvelse Kerk begonnen tot mijn blijdschap te beieren met hun diepe bas en het geluid doortrilde mijn wezen en ik voelde me ondanks alles op merkwaardige wijze gerustgesteld

restaurant vriendin vriendin miscommunicatie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 78