Verloren voor de mensheid?
De schizofrene man kwam mij het Suske-en-Wiske-album brengen. Het was bedoeld als verjaardagscadeautje. Op de kaft en overal in het boek had hij cryptische formules neergekalkt; een uiting van zijn - ook voor hemzelf - onbegrijpelijk geestesleven.
Hij woont in een van die gemeenschappelijke huizen waarvan de inrichting doet vermoeden dat men geen smaak veronderstelt bij de bewoners, geen gevoel voor schoonheid haast. Het is ingericht als een showroom alsof men te maken heeft met een soort standaardmensen; de grootste gemene deler, een soort etalagepoppen. Misschien denkt men dat de "cliënten" door de troebelen van hun geest geen normaal waarnemingsvermogen over hebben; grenen meubilair en een poster van een museum aan de muur.
De zieke man heeft eveneens ouders gehad die hem hebben gekoesterd in zijn wieg. Zijn moeder had toen hij een jongetje was de medaille op zijn hemdje gespeld; de medaille die haar zoontje moest en zou beschermen; maar de engelen en heiligen lieten verstek gaan; de zoon werd overvallen door de schizofrenie, de ernstigste geestesziekte en nooit meer zouden zijn waanideeën van hem wijken.
De psychiaters zijn altijd bereid een la vol etiketten open te trekken en een brevet van levenslang onvermogen te verstrekken. Men ziet geen mogelijkheden meer bij sommige schizofrenen; men gelooft niet meer in hen; men dumpt hen op de mestvaalt van slachtoffers en gedupeerden die dagelijks, onafgebroken de spreekkamers frequenteren.
("Wij kunnen niets meer voor u doen, meneer, u bent uitbehandeld")
Geplaatst in de categorie: ziekte
zieken
123
Geef je reactie op deze inzending:
De Belgische schrijver André Baillon was ook schizofreen en hij heeft zich verzet door de meest mooie romans te schrijven. En wat te denken van Jan Arends, August Strindberg, Stig Dagerman en vele anderen.