Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Herfst.

Ik zit in m'n luie stoel een blik werpend naar buiten alwaar het mistig is, de wereld dus erg klein; er vallen gestaag blaadjes naar de grond.
Ik ben niet lui, de stoel is dat wel, het is somber buiten, de mistige deken, die over het land hangt, zorgt voor een wat kille omgeving.

Een herfst-omgeving, die gezien de blaadjes die neerdwarrelen langzaam maar zeker steeds meer van de takken laat zien. De bruine majestueuze takken die bijkans de hemel in steken.

Het grasveld is amper te herkennen door de dorre blaadjes, af en toe een tak, compleet met dorre, bijna-dode blaadjes. Telkens weer een wonder: te weten dat er straks kale takken zijn en we over een paar maanden weer nieuwe tevoorschijn zien komen.

Het grote wonder van de natuur, die zich niet laat manipuleren, waar wij mensen nog heel veel van kunnen leren.
Zittend in mijn luie stoel aanschouw ik de wonderen van de natuur....hopend dat de mist snel optrekt!

Schrijver: An Terlouw, 27 september 2017


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 2 stemmen 46



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
27 september 2017
Email:
hmessielive.nl
An, je beschrijft zo mooi hoe dichte mist een lome stemming geeft. Wat evengoed in jouw hartenkreet naar voren komt is dat optrekkende , maar nog niet geheel verdwenen mist, ook een heel aparte schoonheid heeft, het licht wazige eigen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)