Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Meersel-Dreef, november 2017

Aangegaapt te worden vanachter een tafel met strakke, fixerende,nieuwsgierige blikken als was men een rariteit, een curiositeit: het valt niet mee . En wat wilde men in feite van mij? Ik kon moeilijk veronderstellen dat men wenste dat ik heel mijn enorme verdriet, misnoegen en onlustgevoelens de vrije loop zou laten, dat ik uit zou barsten in een onstuitbare, niet meer te stelpen vloed van tranen die weer zou geven wat mij werkelijk bezielde tijdens die middag in Meersel-Dreef, waarop vrolijkheid en vreugde een eerste vereiste schenen te zijn, geheel in overeenstemming met de muziek die ten gehore werd gebracht en met de uitbundigheid van de dansende paartjes.
Niettemin zijn het leed en het immense leed gemeengoed en door onbekende instanties uitgevaardigd.
En, zoals Schiller beweerde: "Wer bei gewissen Dingen den Verstand nicht verliert, der hat es keinen zu verlieren"

Schrijver: I.Broeckx, 29 november 2017


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 1 stemmen 69



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)