Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Uitstel van het Laatste Oordeel

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: Broeckx. Het ontroerde mij (De daaraan voorgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen en hij had mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur). Ik zag de kleurige biljetten nog vóór me terwijl ik tegelijkertijd mijn blik vertwijfeld liet rusten op de desolaat ogende personen in de wachtkamer, die verveeld en somber bladerden in vergeelde roddelbladen en op de rij van kleedhokjes op de Röntgenafdeling van het ziekenhuis.
Men riep mij bij mijn naam. Zou ik ook zo geroepen worden bij het Laatste Oordeel? In het kleedhokje huilde ik (een heilzame, stille, zachte ontroering) en las ik de Duitstalige tekst op een zeepapparaat, de tekst die weergaf wat de bestanddelen van de zeep waren met de mannelijke rationaliteit en het natuurwetenschappelijk gefundeerde machtsvertoon dat mij soms ook kan ontroeren.
Mijn longen moesten onderzocht worden; mijn longen die kennelijk door een onbekende als een wellicht fragiele, maar hopelijk toch solide constructie waren opgehangen binnen mijn borstkas, als het chassis van een auto. Op de foto zou de arts er hopelijk naar kunnen kijken als naar de bodem van een heldere beek.
Eerder had men voor mij uit de omvangrijke ladenkast van de apotheek telens weer nieuwe pakketjes tevoorschijn getoverd met telkens nieuwe en verrassende etiketten, maar de Doxycycline en Amoxycycline hadden niet mogen baten.
Was ik weer aangewezen op een forse lading Prednison die de bacteriën eindelijk uit mijn lichaam zou verdrijven zoals een vogelverschrikker de vogele uit de boomgaard?
Thuisgekomen koesterde ik mij tussen de zachte, witte lakens en verwelkomde ik mijn ziekte om toe te kunnen geven aan zelfliefde en luiheid.
Werd het Laatste Oordeel nog uitgesteld?

Schrijver: I.Broeckx, 29 april 2018


Geplaatst in de categorie: ziekte

5.0 met 1 stemmen 47



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
29 april 2018
Email:
agschulzziggo.nl
Sneu voor je dat bij tijd en wijle, maar blijkbaar toch ook met een zekere regelmaat, de levensvreugde door jouw ziektebeeld zo nadelig en soms deprimerend wordt beïnvloed. Voeg daarbij de praktische ongewenste situaties die je altijd zo raak weet weer te geven, dan is het toch een goede manier dat je, gedoseerd, deze last van je weet af te schrijven. Je hebt m.i. beter verdiend, maar je berust meestal uiteindelijk toch in jouw lot. - Ik vermoed, gezien de door jou zo af en toe gememoreerde opleiding en universitaire studie, dat je een zekere voorliefde hebt voor Duitse proza en deze taal in het algemeen. - Ook en vooral deze inzending graag gelezen.

Johann Wolfgang von Goethe schreef in zijn 'Wanderers Nachtlied' de volgende woorden:

"Über allen Gipfeln
Ist Ruh',
In allen Wipfeln
Spürest Du
Kaum einen Hauch;
Die Vögelein schweigen im Walde.
Warte nur! Balde
Ruhest du auch."

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)