"Die mevrouw" van het Tjeuke Timmermanspad

Haar flat ligt enigszins afzijdig van de overige bebouwing in de wijk in een bepaald soort luwte, gecreëerd door de solide, stevige muren van het nabije, massieve gebouw van het Zorgcentrum. Mevrouw is een fragiel, tenger oud dametje.
Haar zeventigjarige, voorbije huwelijk schermde haar af en beschermde haar tegen iedere vrijheid, iedere zelfstandigheid en alle initiatieven en nu is er nog slechts de ronduit ondraaglijke eenzaamheid in het troosteloze, sfeerloze flatje tussen het doodse meubilair en de muren die geen woord terugzeggen. Bij de Opstapbus spreekt men haar vol respect aan met de eretitel "die mevrouw" maar in de auto zijn we beiden tot stilzwijgen vervallen. Stil en gedwee zit ze naast me en ik observeer haar zilvergrijze haar en haar tanige, verrimpelde gezicht. We naderen onze zusterstad 's-Hertogenbosch die ligt ingebed in weelderige groene landerijen die haar als een beschermende gordel omringen en de kathedraal, die mevrouw nog nooit bezichtigd heeft. Later, in het restaurant smaken de kalfskroketten niet en thuis wachten de eenzaamheid, de leegte en de doodsheid weer.....

dame eenzaamheid uit eenzaamheid uitstapje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 53