Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen over welzijn

de oudste inwoner aan Termuren

Het verhaal van de oudste inwoner.
Is er toch nog een moment dat ik even het dorp terug wil zien; dan hou ik halt aan de schoolpoort van de Gemeenteschool.
Zoals u weet staat daar op de speelplaats de oudste inwoner van het dorp en door wind, hitte en regen staat hij er nog.

Eind jaren zestig werd zijn buur ontworteld en verwijderd. De dove en de doofstomme arbeider, toen verbonden aan de school, hielpen bij dit project “Waar is deze boom heen gegaan?” Ze zijn nu beiden alleen.

Als ik de eerste getuige in de open schoolpoort links van mij zie staan en nog heel goed weet waar de andere boom heeft gestaan; dan spreek ik de boom aan “ik ben blij met uw bestaan. Je bent er nog”.
Als ik merk dat er amper natuurlijke ruimte is rond de boom in een geplaveide speelplaats, dan stel ik mij wel eens vragen: ”Voelt hij zich wel eens alleen? Krijgt hij wat nodig is? Krijgt hij genoeg te eten? Water? Wordt hij geholpen in het ouderen? Is het niet te druk? Waar gaat u heen?”

Als ik door de open schoolpoort ga en ik zie deze levensboom staan, dan weet ik door zijn omtrek dat hij steeds minder aarde heeft en hij te omvangrijk is om te omarmen.. vele jaarringen zijn aan het verstillen.
Als ik dan toch voor de boom kom te staan, leg ik mijn hoofd tegen zijn sterke borst omdat ik weet dat hij mij en zovelen nog herkent. Ik mocht leven in zijn schaduw, hij die een luisterend oor had. Nooit een klaagzang had.

Als deze boom alles gehoord en gezien heeft, onze namen kent, opgetekend heeft is het dan onze zorg dat hij alles kan overleven?
Iedere keer dat ik de open schoolpoort zie, wens ik zijn domein te betreden om even stil bij de boom alles te herbeleven.
Zolang de boom leeft, heb ik redenen om terug het dorp te betreden. Zolang de boom leeft heb ik hoop.. dat eens alles zal herstellen, wederkeren, zal herrijzen .. namen zal opwekken, alle antwoorden zal geven..

Is de boom er niet meer dan kom ik er wellicht niet meer..
Is de hoop er niet meer..
Is het dorp leeg..
Is die vriend er niet meer.
Is de eerste getuige de laatste getuige niet meer..
is het licht /verdwenen...

Schrijver: Erembrecht Niemandsland, 2 oktober 2023


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.5 met 2 stemmen 198



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
2 oktober 2023
Als bomen konden praten, oh wat zouden ze een verhalen hebben hè? Graag gelezen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)