Winternachten in Den Haag
Soms valt men van de stoel.
Ik tenminste.
Dat gebeurde bij voorbeeld deze week toen de volgende email bij mij binnenkwam:
Beste Jos,
Hierbij de bevestiging. U heeft met uw hekeldicht 'Hallo zijn we er nog' 2 kaarten gewonnen voor Winternacht 2 op zaterdagavond 21 januari. Deze kaarten kunt u die avond ophalen bij de Pers- en Genodigdenbalie in Theater aan het Spui. Het theater is open vanaf 19.30 uur.
Veel plezier!
Met vriendelijke groet,
Veronique Walraven
Publiciteit Winternachten
Internationaal Literatuurfestival Den Haag
www.winternachten.nl
Nu had ik inderdaad enige voor de kwalificatie ‘hekeldicht' in aanmerking komende gedichten ingestuurd. Naar DichtTalent. Er was een hekeldichtwedstrijd georganiseerd, had ik gezien:
www.dichttalent.nl van de NCRV nodigde iedereen uit om een hekeldicht te schrijven.
Mensen werden uitgenodigd hun kunnen te beproeven in competitie.
De schrijver van het beste gedicht zou twee kaarten voor Winternachten winnen. Dat ben ik dus.
Ik zocht de aankondiging terug:
“Het hekeldicht is in onbruik geraakt. Tijd om deze dichtvorm nieuw leven in te blazen. In Winternacht 2 op zaterdagavond 21 januari doen de dichters Maria Barnas, Frank Koenegracht, Gerrit Komrij, Hans Verhagen en Ilja Leonard Pfeiffer dit met een nieuw - in opdracht van Winternachten geschreven - hekeldicht. Bijvoorbeeld in de geest van Focquenbroch:
Een Antwerpse Mis-pop
Een Swijn van den Bisschop
Derft hier komen raesen
En gnurcken, en knorren
En schelden, en morren
En kijven, en kauten
Met Rijmen vol fauten”
Een voorbeeld waar men u tegen zegt. Zo gortig heb ik het duidelijk niet in mijn bekroonde gedicht gemaakt. Zie netgedicht (http://www.nederlands.nl/nedermap/netgedichten/netgedicht/99169.html?zoekresultaat=ja):
“hallo zijn we er nog.....:
onder categorie individu 1 januari 2006 alhier, dat is en was mijn WINNAAR.
Mijn eerste reactie was zingen:
Dat gaat naar Den Haag toe, zoete lieve Gerritje
Dat gaat naar Den Haag toe, zoete lieve meid.
Wie zal dat betalen? zoete lieve Gerritje
Wie zal dat betalen? zoete lieve meid.
D'n eerste boer de beste, zoete lieve Gerritje
D'n eerste boer de beste, zoete lieve meid.
Klopt niet zei mijn zoon
Nee vader Jos
dat gaat naar Den Haag
stad van De Posthoorn
van stukjes bij beetjes in de kraag
van Jef Last die daar tegen iedereen ooit zei
“hallo ik ben Jef Last”
zodat de Vlaamse schrijver Louis Paul Poon
voor altijd heel gewoon
wist dat dat Jef Last geweest was.
Nu is het zaterdag 21 januari 2006. Ik ga. Zo meteen naar de trein.
Ik zal uitstappen op het Centraal Station Den Haag. Ik ben een beetje Haags. Ongeveer zoals Job Degenaar schreef:
"Vooral bij nacht en lichte weemoed
krijgt mijn Haagse kant
de overhand"
(Job Degenaar – Haagse Hybride)
Ik zal in het donker ankomen dus.
Of Martinus Nijhoff:
"Geen enkele stad ter wereld weet ik, heeft
Iets schoners dan wat dit wijd vierkant geeft:
Praag noch Parijs – neen in geen enkele plaats
Wandelt men van ’t Tournooibveld naar de Plaats".
Den Haag een vreemde plaats dus
ga je buiten de grote aders
alwaar men ziet stromen
dan stuit je soms
op hoogst wonderbaarlijke restanten
uit vroeger volkenkundige tijden
Een stad zo plat
gelegd vanaf het strand
zo waardig haar publieke kant
dat er meer aan de hand moet zijn.
Je ziet het doorgaans niet -
het gebeurt achter het gordijn.
Fragmenten Degenaar en Nijhoff zijn afkomstg uit mijn lijfboek in de trein naar Den Haag:
Den Haag - Stad in gedichten
samengesteld door Henk van Zuiden
Ronduit gesteld: een prachtboek!
Zie ook: http://www.nederlands.nl/...gedicht/99169.html?zoekresulta
Schrijver: jos zuijderwijk, 21 januari 2006
planet.nlGeplaatst in de categorie: literatuur
winnaar hekeldichtwe
957
Geef je reactie op deze inzending: