Denkwater

Ik houd mezelf voor hoe de ideale wereld eruit zou moeten zien. Ik bedenk ook dat we niet in een ideale wereld leven, maar men reageert op wat ik zeg, uiteraard. Als ik spreek krijg ik nuchtere (ontnuchterende) tegenwerpingen.

Als ik wat zeg probeer ik overenthousiastelingen er [vaak] op te wijzen dat ze wel erg oogklepperig denken. Dat wordt niet met plezier aangenomen.
Zo krijg ik te horen dat het logisch is dat mensen in hun eigen straatje denken. De politiek van de multiculturele verdraagzaamheid is ingeruild voor angstige manoeuvres om het eigen land veilig te weten. Ook dat het logisch is dat men een dikste auto rijdt als het te betalen is. En dat het vanzelfsprekend is dat je om het hardst moet roepen om je belangen te behartigen, zowel zakelijk als in eigen kringen.
Rijkdom zou niet verdeeld mogen worden: wie hard werkt mag meer verdienen.
Men wil niet meebetalen aan de door luiheid veroorzaakte sociale vangnetten.

Op dit moment zeg ik meestal al niets meer.
De meeste logische beschouwingen over de maatschappij blijken over geld te gaan.
Er zijn teveel buitenlanders, de banen vliegen weg en de asielcentra kosten teveel.
Er moet [extra] gespaard worden voor de oude dag: want de overheid moedigt langer werken aan.

Maar dit stukje zou eigenlijk over subjectiviteit gaan.
Iemand die probeert om zuivere gedachten te ontwikkelen, beschuldigt men ervan dat hij denkt objectief te denken. Maar mensen die handelend optreden, kun je daar eerder van verdenken. Bij iemand die nadenkt staat iemand die niet of weinig denkt al snel met de mond vol tanden. Daar zal het gevoel dat een denker het beter weet wel vandaan komen. Uiteraard is dat gevoel op even veel objectiviteit gebaseerd als waar de tegensputters hun handelingen op baseren.

Mensen hebben liever een teveel aan spraakwater dan aan denkwater. Het lijken elkaar tegenwerkende krachten. Spraakwater maakt lang, denkwater buigt. Denkwater is de antagonist van spraakwater en wie zorgeloos en vrij wil zijn moet niet buigen, zeker niet voor lastige eigen gedachten.

Waarschijnlijk ben ik teveel door Platonische ideeën geïnfecteerd. In een Platonisch rijk bevindt zich de ideale samenleving. Thomas Moore schreef er ook over. Hij noemde dat rijk: Utopia. In Utopia wordt objectief gedacht.

Biografie van deze schrijver

Objectiviteit Utopia Utopia Denkwater

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.4 met 9 stemmen 1.115