Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een proefdier niet

In een krant las ik onlangs het volgende: ‘Moeders die tijdens hun zwangerschap langdurig gestresst zijn, dragen de negatieve gevolgen daarvan over op hun kind. Vroeggeboorte, te laag gewicht, schizofrenie, geheugenproblemen en een aanleg voor depressiviteit kunnen het gevolg zijn.’

Een wetenschapper heeft een onderzoek gedaan naar hoe dat kan en is daar ook op gepromoveerd. Hoe is dat onderzoek in zijn werk gegaan?
Ik citeer de krant: ‘Hoe reageren de hersenen in groei van het prille leven op die onverwachte grote stroom stresshormoon? Om op die vraag een antwoord te vinden zocht de onderzoeker zijn toevlucht tot proeven met hoogdrachtige ratten. De proefdieren werden driemaal daags drie kwartier klem gezet in een plastic buis, met een lamp op hun snoet. Stress te over voor de diertjes, zo bleek na bloedafname. Het corticosteron, de rattenvariant van cortisol, rees de pan uit en de ontwikkeling van de hippocampus, een plek in de hersenen waar onder meer stressimpulsen worden gecoördineerd en ons emotioneel gedrag wordt geregeld, werd geremd. Verdere proeven bewezen dat ratten die geboren worden uit een stressvolle zwangerschap, gevoeliger zijn voor stress.’

Nu ben ik geen wetenschapper, in feite ‘dom geboren nooit wat bijgeleerd’ zogezegd, daarom vind ik zelf dat ik beter maar niet te veel eigenwijze praatjes kan hebben, maar het lijkt mij toch dat de wetenschap met dergelijke onderzoeken helemaal op de verkeerde weg is. Het komt mij voor als appels met peren vergelijken. Ten eerste is een mens heel wat anders dan een rat en ten tweede is een zwangere vrouw in een stressvolle situatie als bijvoorbeeld een oorlog of een natuurramp of een drukke baan een heel ander soort stress dan ratten in een te smalle buis proppen zodat ze geen kant op kunnen, waarbij ook nog een lamp op hun snuit wordt gericht.

Ik vind het een zeer kwalijke zaak dat een wetenschapper een dergelijk onderzoek doet en er dan ook nog op promoveert. Blijkbaar wordt zijn onderzoek dus zeer gewaardeerd, maar ik aarzel niet om deze manier van onderzoeken gewoon het martelen van ratten te noemen. Het kan wel zijn dat iemand het een of ander graag wil onderzoeken maar als daarvoor proefdieren moeten worden gekweld en gefolterd, dan hoort men van zo’n onderzoek af te zien. Iedereen die het hart op de goede plaats heeft, is het erover eens dat men dieren niet opzettelijk mag kwellen en pijn laten lijden. Alleen als het in naam van de heilige wetenschap is, dan vindt men het opeens wel gerechtvaardigd. Dat vind ik niet en eigenlijk had een dergelijke man van de wetenschap maar beter putjesschepper kunnen worden, dan verdient hij zijn brood op een fatsoenlijke wijze.

Schrijver: A. Gelderhof, 5 mei 2006


Geplaatst in de categorie: wetenschap

3.8 met 5 stemmen 1.001



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)