Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Niets...

Niets van wat men creëert is helemaal af, geslaagd of definitief. Niets is helemaal mislukt, onvolmaakt of foutief. In alles, wat men willens en wetens en dus bewust doet heeft men op een zeker moment een keuze uit meerdere mogelijkheden gemaakt of kunnen maken.

Zo is het ook mij vergaan toen ik voor het eerst ''Casimir'' op nederlands.nl het licht deed zien; mede op aanraden van een goede vriend en eerlijk gezegd: ik heb er nooit spijt van gehad. Sedertdien is er bijna een jaar verstreken en zijn er inmiddels elf van mijn vertellingen geplaatst. Eigenlijk zou ik dan ook tevreden en voldaan moeten zijn. De inzendingen zijn goed ontvangen en goed gewaardeerd. Ik heb het afgelopen jaar op deze site intensief vele pennenvruchten van vele schrijvers in de diverse categorieën gelezen, zo intens en veelvuldig zelfs, dat het een vaste gewoonte is geworden.

Hoewel in mijn karakterstructuur de melancholicus domineert, bezit ik m.i. een goed gevoel van eigenwaarde en ben ik nuchter genoeg om de realiteit een haar toekomende plaats in mijn denken in te ruimen. Dit heeft dan weer een zekere logica tot gevolg die uiteindelijk mijn ''doen'' bepaalt.

Waar wil ik naar toe? … Nog even geduld a.u.b. - In het afgelopen jaar heb ik bevestigd gezien wat ik al vanaf het begin intuïtief begon te voelen. Van bijna alles, waarover ik een verhaal of vertelling wilde maken, kwam ik op de site keer op keer reeds bestaande onderwerpen tegen. Deze waren béter geschreven, uitvoeriger behandeld en soms met citaten onderbouwd, vollediger dan ik het ooit zou hebben kunnen doen. Er werden dientengevolge door mij steeds meer titels uit mijn repertorium geschrapt. Getoetst aan de veelheid van onderwerpen die in proza werden beschreven kwam ik langzaam maar zeker tot de nuchtere conclusie, dat ik nogal eenzijdig creatief bezig was. Hartenkreten of gedichten wilden niet lukken, een netgedicht kreeg ik al helemaal niet voor elkaar en het werd dan ook terecht niet geplaatst. Voorts ben ik niet bijster belezen wat filosofische of andere specifieke levensbeschouwelijke onderwerpen betreft. Kortom: hoe meer ik van anderen lees hoe meer mij de creativiteit én de inspiratie in de steek laten. Ik constateer dit, voor een goed begrip, bij mezelf in alle nuchterheid en, me in goed gezelschap wetend, ook zonder schroom.

Vergelijk ik gemakshalve nederlands.nl met een gerenommeerd restaurant waar alleen goede koks en topkoks hun gerechten aan hun gasten voorschotelen, dan behoor ik (met misschien nog enkelen), tot de personen die graag koken. Het werd me vergund mijn kookkunsten een jaar lang, temidden van alle échte koks, te vertonen en de lezer ervan te laten proeven. Aangezien ik de vaardigheid mis elk gevraagd gerecht te kunnen bereiden, werd het naar mijn gevoel alleen maar stamppot. Stamppot in steeds weer een andere, kleine smaakvariatie maar… het blééf stamppot. En laten we nu eerlijk zijn: na 12 keer stamppot is het welletjes; U en ik weten inmiddels hoe het smaakt.

Niets is echter veranderlijker dan een mens; zeg dus ook nooit: nooit. Mocht er in de toekomst weer een geschikt recept in me opkomen dan verhuist het voorlopig naar het Land van Ooit. In de tussentijd blijf ik de site, waartoe ik mij nog steeds voel aangetrokken, regelmatig bezoeken. Ik proef daarbij gaarne de vele nieuwe gerechten van de mij reeds bekende en ook van de nog komende nieuwe koks. Bij deze gelegenheid dank ik dan ook een ieder, die mijn vertellingen heeft willen lezen, beoordelen of van een door mij zeer gewaardeerd opbouwend commentaar heeft willen voorzien. Ik hoef U allen niet te missen, want ik kom U ook voortaan regelmatig, al lezende, tegen. Oprecht wens ik een ieder van U veel creatief schrijfplezier en een goede gezondheid toe.

Misschien heeft U niets aan bovenstaande overdenking; wellicht komen ze voor mij ook gedeeltelijk uit het NIETS. Zelfs de veelvuldig geciteerde Multatuli (Eduard Douwes Dekker) had daar zo zijn eigen gedachten over: ‘Misschien is niets geheel waar en zelfs dat niet’.


Tot…, ooit weer eens, een volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 15 mei 2006


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.8 met 9 stemmen 1.711



Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Rina van Dijk
Datum:
27 mei 2006
Zeg nooit: nooit. En zeker jij niet Günther! Ik lees je verhalen altijd met plezier. Ze zijn heel origineel. Geen enkele reden om jezelf te verstoppen.
Naam:
Günter Schulz
Datum:
24 mei 2006
Email:
ag.schulztiscali.nl
Voor alle reacties zeg ik bij deze oprecht dank. Een stemmetje in mij verzocht mij tijdens het schrijven van de overdenking al om de deur op een kier te houden; ik ben blij aan deze impuls gehoor te hebben gegeven. Vooralsnog strijden gevoelens van verbazing, dankbaarheid en lichte verwarring om voorrang. Wellicht mede daardoor voel ik mij voldoende aangemoedigd om in de toekomst weer zo af en toe iets in te zenden.

Met vriendelijke groet,
Günter.
Naam:
Theodorus
Datum:
23 mei 2006
Gunther, ik vind dit heel jammer. Ik laat het hierbij. De andere reatie`s gelezen te hebben, heb ik er niets aan toe tevoegen.
Naam:
Auke
Datum:
20 mei 2006
Email:
auke.vostiscali.nl
Beste Günther,

Als een echt ouderwetse liefhebber van een goede Hollandse stamppot, doet het mij toch wel wat "jouw stamppot" te moeten gaan missen.

Een goede stampot moet vooral met liefde en passie worden bereid, en de juiste ingrediënten bevatten. Wat mij betreft was dat ook zo.

De consument ervan bepaalt of het hem gesmaakt heeft, of niet.

In vele héél goede restaurants, zijn ook héél veel fijnproevers wel eens teleurgesteld aan het hem voorgeschotelde diner.

Zelfkritiek prima, dat maakt de stamppot vaak beter.

Günther, ik zie al uit naar de door jouw volgende bereide stamppot.

Duik de keuken dus maar in!

Succes Auke
Naam:
jos zuijderwijk
Datum:
17 mei 2006
Günter, je overdenking is een uiting van kwetsbaarheid en doet me pijn. Jouw schrijven ademt, nu meer nog dan anders, waarden die mij buitengewoon aanspreken en waarin ik mij te vaak tekort voel schieten. Zoals respect, openheid, ontvankelijkheid, begripsvermogen, invoeling.
Leg je de lat niet te hoog met je onderwerpen?
In ieder geval hoop ik dat jij, gaaf mens, hier blijft schrijven.
Naam:
Fred
Datum:
17 mei 2006
Wat mij betreft mag je nog wel een keertje opscheppen,
ik ben dol op stamppot.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)