Castro
Er wordt tegenwoordig zoveel alternatief INGEKOCHT dat je eigenlijk zou kunnen spreken van een hype.
Met alternatief inkopen bedoel ik natuurlijk het “alternatief shoppen” van veel nieuwsgierige stervelingen. Ik weiger het woord “shoppen” te gebruiken. Onze taal gaat toch al over de kop naar de klote met ingeburgerde woorden als “kids” “whatever” “downloaden” “mailen” en God weet hoeveel nog meer.
Schaf dan de Nederlandse taal af, ja!
Hoe dan ook; ik ben iemand van going with the flow dus heb ik mij aangemeld bij een reïncarnatietherapeut om mijzelf grondig te onderwerpen aan een intense reïncarnatietherapie.
De therapeute die mij vriendelijk verwelkomt biedt mij eerst een kopje thee aan. Ik mag kiezen tussen groene thee, brandnetelthee, mangothee en gemengde kikkererwtenthee.
Als ik het niet dacht. Gooi het woord alternatief in de groep en verdomd dat je altijd weer op die gemalen uilenzeik uitkomt. En had ik het al gehad over de onvermijdelijke wierook die een stank genereert die veel weg heeft van verbrand apenhaar.
‘Doe mij maar een onbespoten wodka,’ zeg ik ontspannen.
‘Haha, die meneer,’ lacht de therapeute. ’Wij doen niet aan alcohol hoor. Dat benevelt de mind.’
‘Whatever,’ antwoord ik. ‘Dan maar een glas of water’.
De therapeute, die luistert naar de naam Viola en tegen de dertig loopt, schenkt een glas water in waarna zij mij uitlegt hoe de therapie in zijn werk gaat.
Ik zal je de details besparen. Waar het op neer komt is dat ik “geleid word naar een relaxed bewustzijn waar ik op kalme wijze kan putten uit alle velden van bewustzijn”.
Ja hoor eens. Dat zijn mijn woorden niet hoor.
Vervolgens zal Violet mij met steekwoorden terugbrengen naar een vorig leven.
Nog voor zij is uitgesproken dommel ik al weg in een rusteloos gesnurk tussen waken en dromen. Nog geen minuut later schrik ik klaar wakker en kijk wazig om mij heen.
Half en half verwacht ik op een balkon in het Vaticaan te staan waar ik de gelovigen in Rome de zegen geef om vervolgens in de kapel beneden acte de présence te geven bij de rituele onthoofding van een stel afvallige heidenen.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik Paus ben geweest in de Middeleeuwen.
Violet kijkt mij opgetogen aan en zegt dat de therapie een succes genoemd kan worden.
Ik kijk naar de klok en zie dat er een half uur voorbij is. Violet haalt een bandje uit een cassettedeck. ‘Here it is’, zegt ze geheimzinnig lachend.
‘Your previous life’.
‘Is that a feit?,’ vraag ik verbaasd. ‘En?? Was I a pope?’
‘Eh, nee. Er is uitgekomen dat u in uw vorige leven ene Fidel Castro was.’
Ik kijk haar aan alsof ik EO directeur Andries Knevel de jive zie dansen met een Jehovagetuige à décharge in een TV programma dat dancing with the stars heet en ik denk aan de bij voorbaat weggesmeten 175 euro die ik Violet straks moet betalen.
‘Maar eh…Fidel Castro leeft nog! Dat kan dus helemaal niet,’ zeg ik haperend
‘Nou het staat anders echt op uw bandje hoor. Luister er straks thuis maar rustig naar. Het eh.. bandje is bij de prijs inbegrepen.’
‘Dat is een hele troost, lieverd,’ zeg ik. Met tegenzin haal ik mijn purse uit mijn trousserszak terwijl ik mij behoorlijk genaaid feel..
‘Raar hè?,’ begin ik nog eens. ‘Hoe kan ik nou Castro geweest zijn terwijl die nog leeft?’
‘Ja raar hè?,’ beaamt Violet terwijl zij mijn geld in een kistje stopt dat zwart van kleur is.
‘Het komt tegenwoordig vaker voor dat mensen niet verder teruggaan dan tot een tijdgenoot.
Dat komt door het slechte geschiedenisonderwijs op de scholen van tegenwoordig……’
Buiten gekomen steek ik een grote sigaar in my mouth.
critici.nlGeplaatst in de categorie: psychologie
castro
869
Geef je reactie op deze inzending: