Woede

De wind loeit van woede en ergenis. Ze is woedend en voelt zich bedrogen. De zon heeft zich van teleurstelling verscholen achter de opgefokte donkergrijze wolken. De hemel is van blauw naar lichtgrijzig gegaan. De wolken spuwen al hun ergenissen richting moeder aarde.

Vorige week nog waren ze zo vrolijk en zo positief. Ze hadden met elkaar afgesproken al hun positieve energie naar de aarde te sturen en haar bewoners daarmee te overstromen. Ze hoopten dat dat alle ellende weg zou nemen. Dat mensen elkaar zouden helpen, liefhebben en verzorgen. Dat mensen in oorlog vrede zouden sluiten en in rust met elkaar zouden gaan leven. Mislukt!

De mensheid is zo verdorven dat het een smekende hemel niet meer opmerkt. Het weert de positiviteit van de zon af door grote schermen en het klaagt over de warmte. Mensen werden geïrriteerd aan elkaar en kinderen bleven huilen omdat zij nog steeds de dupe werden. Moorden bleven doorgaan, bommen werden nog steeds geworpen.

En nu proberen de machten van de natuur het op een andere manier. Dikke hagelstenen gooien ze naar beneden, heel veel regenbuien storten zich op de woedende menigte mensen. De donder dondert door de lucht en de hemel is bijna onzichtbaar. De zon komt heel af en toe door, maar dat is alleen om even poolshoogte te nemen van de omstandigheden. De wind gilt en gromt langs alles heen.Maar niemand ziet het, niemand merkt het op. Het is nutteloos. Iedereen is eigenwijs en niemand kijkt naar boven. De mensheid wroet in de schatten van de aarde, de materie, maar niemand denkt aan vrede of geluk. Pensioenfondsen investeren in wapens en kinderarbeid en God zal weten wie dat nog meer doet onder een mooie naam. De hemel snikt nog iets, maar wordt al kalmer, daarna zwijgt ze stil. Tot de volgende uitbarsting komt, want daar kunnen we wel op wachten met z'n allen.

hemel regen wind regen wind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

0.9 met 7 stemmen 841