Onbezorgde nazomer
Omdat de immer in gelikt Armanikostuum ingenaaide weernietman Piet Paulusman mij een onbezorgde warme nazomer beloofde, fiets ik in mijn lichtgewicht Zeemanie-ensemble naar de Hema voor een nieuwe pot Gel (verzekert u van een stralende wetlook).
Niets heb ik op Piet aan te merken, zelfs niet dat zijn kapsel er niet gelzellig uitziet. Gel op je kop Piet, dat hoort bij een Armanikostuum. Zo als het er nu uitziet kun je er voor je weerpraatje op de camping wel mee aankomen maar bij de jaarvergadering van de bond voor kappers val je op als een varken in een school haaien.
En omdat deze vleesgeworden oat moarn mij warm nazomerweer beloofde stort de regen dus met bakken naar beneden.
Gelukkig ben ik net niet op tijd bij het volledig gehemaniseerde overdekte winkelcentrum zodat ik wat droge spullen kan aanschaffen. Bij Zeeman steek je je voor een drol in een lekker retro outfitje. Voor een kop koffie in het naastgelegen hotel betaal je meer.
Na mijn spectaculaire aankoop (12,50 voor shirt en broek) drentel ik nog wat door het Zeemanconcern en zie daar een bak met afgeprijsde CD’s staan. (??)
Wat doet een bak met CD’s in Godsnaam in een voddenwinkel als Zeeman?? Kan iemand mij dat uitleggen?
Wat heeft muziek met kleding te maken??
Mijn oog valt op een CD van Paul McCartney. McCartney? Begrijp ik niets van. Er zijn mensen die beweren dat McCartney al sinds ”Abbey Road” niet meer van deze wereld is maar dat moet ik ernstig tegenspreken. Ik zag hem gister nog bij mijn buurman staan.
Op DVD, dus die man leeft nog steeds. Het werpt overigens wel een helder licht op de combinatie CD versus kleding. Dat begrijp ik, nu ik McCartney in die bak zie staan, een stuk beter.
Ik bedoel maar, neem alleen al die teksten van McCartney: “a bell was ringing in the village square for the rabbits on the run”. Tja. Of deze: “the jailer man and Sailer Sam”.
Wat betekenen die flauwe teksten nou eigenlijk? Weet iemand dat? Tja, als het maar rijmt.
Als ik even verder zoek, stuit ik op de CD “After the Goldrush” van Neil Young voor de prijs van zegge: 4,95! Jezus nog aan toe. Neil Young in een losersbak bij Zeeman. Kan het nog erger? Wij hebben het hier over de Rembrand onder de muzikanten, ja! Die hoort sowieso niet in een bak waar dan ook te staan. Die hoort met eerbied tegen de volle prijs bij de platenhandelaar te worden aangeschaft. Waar gaat het heen met de wereld.
Een illusie armer en een CD van Neil rijker (ja, ik ben ook maar een mens) loop ik weer naar buiten waar Piet’s warme nazomer zich weer in volle glorie manifesteert.
Op de fiets stappend koester ik mij in de warme nazomerstralen en besef plotseling dat ik vergeten ben de HEMA binnen te sluipen voor een nieuwe pot gel.
Vijf minuten later wordt het duidelijk dat ik mij geen zorgen hoefde te maken over de gel. De sluizen gaan weer open en ik word, voor de tweede keer, voorzien van een natural wetlook.
Wat verstaat die Piet Weerniet in Godsnaam onder een warme nazomer. Hoe ziet een nat najaar er bij hem dan wel niet uit. Ik wil het niet eens meer weten want ik heb andere zorgen. Met elke nieuwe regendruppel verflauwt het gedrukte opschrift op mijn Zeemanie-shirt steeds meer. Waar eerst heel beschaafd “carpe fucking diem” stond, staat er nu alleen nog maar fucking. Klopt dus niets van. Ze moeten toch eens wat meer op hun teksten gaan letten bij Zeeman. Met zulke teksten zouden ze een goeie sponsor voor Piet’s weernietbericht zijn. Dat dan weer wel…
critici.nlGeplaatst in de categorie: algemeen
zeeman
460
Geef je reactie op deze inzending: