Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Jelena (deel 8)

Na het rijkelijk vullen van de maag gaan de kleren aan. Ik sta voor de spiegel, je staat naast me en richt je gezicht in met het een en ander aan make-up. Ietwat dromerige muziek klinkt vanuit de slaapkamer, een beetje passend bij dit moment. De tijdstippen waarop we sliepen en wakker waren hebben een redelijke jet-lag veroorzaakt, en m'n hoofd is nog niet optimaal bij de wakkere wereld.
Een beetje hangerig struin ik van de badkamer naar de woonkamer en schenk een volgend kopje koffie in, in de hoop dat m'n hoofd er wat helderder door zal worden. Ik steek een volgende sigaret op en zet de muziek een tikkeltje harder. Je hebt je aangekleed en wandelt de kamer binnen. "Wat zullen we eens gaan doen? Ik heb eigenlijk wel behoefte aan een frisse neus", zeg je, "zullen we een stukje gaan rijden?" Ik knik "Ja", waarna ik opsta en je een warme knuffel geef. "Waar zullen we ons heen begeven, al een idee?", vraag ik fluisterend in je oor, terwijl ik je van achteren om je middel vast houd. Je buigt je hoofd een stukje opzij zodat je nog net oogcontact met me kunt maken en zegt: "Ik wil een eind weg... Laat me eens zien waar je destijds hebt gewoond, toen je voor je werk naar Oostenrijk bent verhuisd".

Okee, we hebben alle tijd, het is vakantie en ik ben wel in voor zo'n spontane actie als dit. "Goed, we gaan pakken", fluister ik grinnekend in je oor. Je kijkt me aan, alsof je wil zeggen: Nee, dat meen je niet, wil je dat echt nu gaan doen? Ik kijk terug en zeg: "Ja, serieus?! Als jij dat graag wil zien, dan rij ik daar met alle plezier met je naartoe. We zoeken gewoon een pensionnetje op, als we er zijn. Op de bonnefooi, niks aan 't handje". Je grijns wordt groter en groter, waarna jij je omdraait en naar je slaapkamer loopt om de weekendtas tevoorschijn te halen. Ik merk dat je in de buurt van de radio bent, want de muziek gaat terstond een slag harder - een teken van je goede zin en dat je ons plan helemaal ziet zitten. De muziek van The Gathering klinkt zo hard, dat de buren het nummer mee kunnen genieten. Een nummer getiteld "The big sleep"... daar zal wat de buren betreft nu even "uitstel" op van toepassing zijn, gezien de isollatie van dit oude huis waarin je jouw apartementje hebt. Een muziekje dat overigens wel erg dromerig klinkt- net als het gevoel dat in me zweeft voelt door de nachten die we overgeslagen hebben en de dagen dat we dan weer een paar uurtjes sliepen en dan weer een paar uurtjes wakker waren...

Raar eigenlijk: Twee dagen geleden reed ik daar niets vermoedend heen. Daar naar die plek waar we voor het eerst met elkaar afspraken. Toen kende ik je nog helemaal niet en moet je eens zien hoeveel ik nu al over je weet. Ik ken je complete gevoelsleven en het is net alsof ik je al maanden ken. Het voelt ontzettend vertrouwd. Ik weet nog dat ik in de auto zat, onderweg naar die stad. Ik draaide "Propably built in the fyfties", een nummer van onze gemeenschappelijk favoriete rockband, op die druilerige avond. Wat was het een slecht weer... Ik kon op de snelweg soms niet harder als zestig rijden omdat het zo hevig regende en het zelfs leek alsof de zon al plaats had gemaakt voor de nacht. De ruitenwissers knokten tegen de regendruppels die het zicht nihil maakten. Het enige wat ik door de voorruit zag was de A12 die oogde als een grote spiegel die in de vorm van een soort glazen tapijt voor m'n auto uitgerold lag. En al die tijd speelde dat heftige rocknummer van The Gathering. En toen ik in de stad aankwam begon de zon weer te schijnen en klaarde het compleet op, het weer sloeg compleet om...
...

wordt vervolgd

THE BIG SLEEP:
http://www.youtube.com/watch?v=wU7U3SeJzpM

Schrijver: Haico, 29 november 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 3 stemmen 471



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)