Een broertje of zusje

"Foei opa, dat mag niet!" klinkt het vanonder zijn dekentje, wanneer opa de tang op de houten vloer van zijn slaapkamertje laat vallen. Opa zet een schakelaartje in het snoertje van het lampje aan de muur, zodat niet steeds de stekker er in moet als mama het licht aan wil doen.

De kleine man wil slapen, hij is hartstikke moe.
Moe van het "kleine broertje of zusje" dat eergisteren is geboren en al de aandacht naar zich toetrekt. Zelf is hij net vorige week twee jaar geworden.
Mama en papa hebben hem voorbereid, jazeker. Hij heeft mama's buik zien groeien. Deze aangeraakt en er kusjes op gegegeven. Hij heeft het nieuwe ledikantje gezien. Het staat er al bijna zolang als hij het zich kan herinneren.
"Over een poosje krijg je een broertje of zusje" hebben papa en mama hem verteld.
Hij dacht het begrepen te hebben. Maar wanneer hij het herhaalt, als het wezentje in mama's armen ligt: "Een broertje of zusje!", wordt hij gecorrigeerd: "Neehee een broertje!".
Het zal wel.

Wat hij wel weet, is dat hij zich nadrukkelijker moet laten horen, als hij aandacht wil. Vooral harder praten. Dat doen al die mensen, die ineens allemaal tegelijk over de vloer komen, immers ook.
Gelukkig zijn oma en opa daar ook bij. Die zijn hartstikke leuk. Daar kun je pas mee lachen. Je hoeft maar: "Kommis Lieve OOoma" tegen oma te zeggen en je krijgt alles van haar gedaan. Boekje lezen, eindeloos boekje lezen. Lekker op schoot. Met opa de autootjes door de garage laten scheuren. Lekker zelf lopen naar de hertjes.

Ja dat is wel leuk. En als hij er even over nadenkt: hij krijgt de laatste tijd wel heel veel cadeautjes.

Zonet, vóór hij door oma in bed werd gelegd en verschoond werd, heeft hij even aan zijn buik gevoeld. "Zo, jij hebt een dikke buik!", zei oma lachend.
"Ja!, een babytje!" bedacht je. Maar oma zei, dat dat niet kon. Alleen mama's krijgen babytjes.

Toch wel jammer!

kinderen geboorte geboorte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.6 met 7 stemmen 576