Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Levensverhaal deel 4

Omdat in dit geval mijn kinderen voor een week weg waren, heb ik dat weekend niets gedaan, behalve huilen en mij afvragen hoe ik het nu moest doen.
Ik ben alleen nog wat kleding voor mijn kinderen gaan halen. De man die zich zo overantwoord had gedragen wilde ik nooit meer zien. Ik ben op maandag naar Jeugd en Gezin gegaan om te bespreken hoe ik dit alles nu het beste kon oplossen.
Toen ik daar kwam was mevr. Cock en nog iemand daar om over alles te praten.

Ja, hoe wou ik dit alles nu gaan oplossen. Hoeveel hadden mijn kinderen te lijden onder dit alles.
Ik vertelde heel eerlijk het hele verhaal en alle moeilijkheden die ik meemaakte. Ook over mijn mindere punten.
Hoe zwaar ik het had met het verzorgen van drie kleine kinderen. Dat er nooit een volwassen persoon was om over de gewone kleine dingen te praten.
En in mijn eerlijkheid vertelde ik alles! Niet wetend dat ik met vuur aan het spelen was en dat de stichting serieus aan het nadenken was om mijn kinderen voor een tijd bij mij weg te halen.
Ik dacht dat we die maandag tot een oplossing zouden komen. Maar alles behalve dat en na een uur was het gesprek gedaan.

Ik begon in paniek te raken en was niet erg blij met de gang van zaken. Dus ik werd boos, want in mijn ogen werd de week steeds korter en was er nog geen uitweg gegeven hoe ik het nu moest doen.
Ik had beter niet boos kunnen worden, want dan begin ik helaas mijn stem te verheffen.

Om een lang verhaal kort te maken het liep helemaal verkeerd af.

1 week werden er 2 en 2 weken werden er steeds meer. Elke keer als ik op de stichting kwam, was er wel weer iets nieuws waardoor ze daar vonden dat het beter was voor mijn kinderen om nog even niet terug te komen.
Hoe raar het ook mag klinken, ik was ze op een gegeven moment gewoon kwijt.

Die mevr. Cock adviseerde mij om mijn huis op te zeggen. Nu was het makkelijker omdat de kinderen er even niet waren.
En ik, ik stonk er met beide open ogen in. Hoe kon ik zo dom zijn. Gelukkig heb ik in een snel tempo een huis kunnen regelen vlak in de buurt van mijn vriendin in Rilland.

Ondertussen was ook de kinderbescherming ingeschakeld en mocht ik niet meer op bezoek bij mijn kinderen.
Ik dacht dat ik zo beetje stilletjes aan gek aan het worden was. Ik moest elke keer naar Middelburg naar de rechter toe om een bezoekregeling te treffen. Maar iedere keer als ik daar verscheen, werd er weer wat anders bij gehaald. Eerst zorgde ik volgens de stichting heel goed voor mijn kinderen, maar gaf ik ze zogenaamd niet genoeg liefde. Mevr. Cock, die ik ervan beschuldigde mij verkeerd advies gegeven te hebben, was ineens met de noorderzon vertrokken en ik kreeg nu een zekere Cathy de Bruin.
Ik heb van mijn leven nog nooit zo'n achterbaks, venijnig persoon mee gemaakt.
Ze heeft het voor elkaar gekregen een vies spel te spelen.

Ik heb het huis in Rilland netjes opgeknapt.
Ik wist ondertussen niet wanneer mijn kinderen terug zouden komen. Hoe oud ze dan zouden zijn. Het is een verschrikkelijke tijd geweest.
Hoe harder ik voor mijn kinderen vocht, hoe verder ze van mij vandaan kwamen. Toen ik ze voor dat weekend weg ging brengen, is er geen haar op mijn hoofd geweest die gedacht had, dat zoiets als dit kon gebeuren.
Zelfs de wens om ze dan in ieder geval bij elkaar te laten. Daar werd niet eens aan voldaan. De brieven die mijn huisarts uit Utrecht naar de rechter stuurde, daar werd niet eens naar gekeken.
Zelfs met mijn ouders er bij nam de stichting ons nog in de maling.

Mijn moeder heeft wat mee gehuild met mij. En mijn vader snapte niet dat ik zo dom was geweest om er een stichting bij te halen.
Ik wachtte ondertussen al 2 jaar in een kant en klaar huis met alle spulletjes van mijn kindertjes erin. Verschrikkelijk was dat om alles zo te zien staan. Maar nee hoor, elke keer vonden ze wel weer iets waardoor het uitgesteld werd.

Na jaren dag in en uit gehuild te hebben en van alles gedaan te hebben om mijn kinderen terug te krijgen, hebben ze in mijn ogen het smerigste gedaan wat er maar bestond.
Ik was voor de zoveelste keer bij de rechter. Toen Cathy de Bruin ineens tegen de rechter vertelde dat zij vermoedde dat er incest bij mijn kinderen is gepleegd. Dat moest dan volgens haar gebeurd zijn in de periode dat ik bij die man geweest was.

Toen zakte ik in een afgrond: dit kon ik niet meer aan. Hoe kwam ze daar in vredesnaam bij en waarom was dat vermoeden niet eerst aan mij verteld.
Dit was de druppel die de emmer liet overstromen. Nu dacht ik echt dat ik aan het verdrinken was.

Cathy: wat zij mij en mijn kinderen en later nog meer mensen heeft aangedaan. Dat onze Lieve Heer je vergeven mag?
Al die smerige dingen die zij uit heeft gehaald. Ik hoop voor haar dat ze nooit zo iets mee hoeft te maken.

Ik was misschien niet de beste moeder, maar niemand krijgt een diploma van goede verzorging bij de geboorte van een kind.
Maar ik weet van uit mijn hart, dat ik ten alle tijden probeerde het beste te doen voor mijn kinderen.

[Einde van dit deel.]

Schrijver: E van Dam, 14 maart 2008


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

4.4 met 8 stemmen 389



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)