Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Arabisch

Monia, mijn vrouw en de mama van Emir, is van Arabische afkomst. Alhoewel, ze is een beetje een Euro-Arabische mix met als voornaamste ingrediënt “Tunesisch”. Nu is mijn genetische samenstelling ook niet te vergelijken met de zuiverheid van een volbloed Arabier, dus Emir is een echte wereldburger. En wat is er waardevoller dan een tweetalige opvoeding om dat feit te ondersteunen?

Aldus besloten, al voor de geboorte van Emir. Mijn talenkennis beperkt zich tot Nederlands en Engels. Monia kan kiezen uit een veel breder repertoire waaronder diverse talen op moedertaalniveau. Frans krijgt hij later vast op school, redeneerden wij, dus de keuze viel al snel op Arabisch. Ook goed om met de familie te kunnen converseren.

Ik moet zeggen dat ik versteld stond van de standvastigheid en het doorzettingsvermogen van Monia. Nog voordat de verloskundige Emir na de bevalling goed en wel op haar borst had gelegd, moest hij al een Arabische welkomstbegroeting verwerken. Natuurlijk volgde al snel de Nederlandse variant van papa en zo was Emir direct op de hoogte van de plannen van zijn ouders.

De trend was gezet, iedereen sprak Nederlands tegen Emir met alleen zijn moeder als uitzondering die zich beperkte tot het Arabisch. Gedurende de jaren die volgden, werd het duidelijk dat kleine kinderen over een bijzondere gave beschikken. Iedereen stond versteld van het resultaat. Alles wat zijn moeder zei, begreep hij volkomen en toen Emir begon te praten, bleek dat hij perfect in staat was het Arabisch van zijn moeder te vertalen voor zijn vader.

Op driejarige leeftijd ging Emir naar Tunesië voor een familietournee. De schok was enorm. Tot dan toe ging hij ervan uit dat zijn moeder het Nederlands niet bij machte was en dientengevolge een ‘raar taaltje’ sprak. In Tunesië kwam Emir er achter dat er kennelijk meer mensen waren met dezelfde handicap.

Regel nummer één in de kunst van het tweetalig opvoeden is “consequent zijn”. Mama mag nooit Nederlands praten tegen Emir en papa moet zich beperken tot het Nederlands. Het laatste is natuurlijk geen probleem.

Emir is nu vier jaar en heeft taalkundig gezien alles perfect door. Althans, dat dachten we. Bij wijze van grap sprak ik onlangs enkele woorden Arabisch tegen hem. De blik in zijn ogen was een combinatie van verbazing, afgrijzen en pret. Hij rende direct naar mama:

“Mama, mama! Papa praat zoals een vrouw!”

Schrijver: Rob Ameerun, 17 juli 2008


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.8 met 5 stemmen 366



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)